ՆՈՐԱԳՈՅՆ ԾԱՂԻԿ ԶՕՐՈՒԹԵԱՆՑ: Թարգմ. Յովհաննես Կոստանդնուպոլսեցու: Հռոմ, տպ. Ուրբանեան, 1675:

ՀԱՏՎԱԾ «ՏՐԱԿ ԱՌ ԸՆԹԵՐՑՈՂՍ» ԱՌԱՋԱԲԱՆԻՑ.

«... Զի որովհետեւ ամբողջականաւ մերով վախճանիլ ոչ կարեմք զմայլիւ փարթամ զմասնականաւ նորին գեղեցկութ[եամ]բ սիրով փարիցուք., մինչեւ ակնարկեալ ի մեզ աղբերն բարեաց զմերս կապանս խանգարականս խղճեալ ընկիցէ եւ առցանկալին վաղընջական ժամանեցուցանիցէ. Առ այս վախճան ուրեմս այս գրգիկ նարդեանս թարգմանի, ըստ խնդրոյ Նասիպի Գրիգորեան առն երկիւղածի: Ուստի ընկալարուք զսա զուարդիւք դիմօք, եւ ըստ ձերոց հաճոյութե[ան]ց մերթ արկեք ի կիր, մինչեւ տ[եր]ն շնորհիւ գտեալ զդիպուած, զկատարելագոյնս քան զայս ձեզ նւիրեսցուք, ի փառս մեծագոյնս ա[ստուածո]յն մերոյ, եւ ի պատիւ ամեներանեցելոյ երկնից դշխուհւոյն, ի զբօսանս մտաց ձերոց խոհեմագունից եւ ի խնդութի[ւն] ինձ նուաստի ձերում ծառայի: Ողջ լերուք»:

ԱՅԲԲԵՆԱՐԱՆ. Մարսել. տպագր. Սողոմոն Լեւոնեանի, տպ. Ս. Էջմիածնի եւ Ս. Սարգսի 1675:

ՅԻՇԱՏԱԿԱՐԱՆ` «Աւարտեցաւ գրգուկս շահաւէտ յամ[ենայն]ի. ի մարտի ամսոյ. 30. Արդ որք հանդիպիք սմայ ասասջիք զմի հայր մեր վ[ա]ս[ն] աջողութե[ան] գործարանիս եւ պատճառաց սորին. Ոսկանայ վ[ա]րդ[ա]պ[ե]տին հանգուցելոյ ի Ք[րիստո]ս, եւ եղբօր նորին պարոն Աւետիսին, նա եւ վ[ա]ս[ն] իմ նուաստիս ամենից պաշտօնատարի Սողոմոնիս որ յոյժ վշտիւք վճարեցի. գուցէ տ[է]ր Յ[իսու]ս ի ձեզ եւ ի մեզ գթասցի կրկին կենօք յամ[ենայն]ի, Ամէն»:

ԱՐՀԵՍՏ ՀԱՄԱՐՈՂՈՒԹԵԱՆ: Աշխարհաբար: Մարսել, տպագր. Սողոմոն Լեւոնեանի, տպ Ս. Էջմիածնի եւ Ս. Սարգսի 1675:

ԱՌԱՋԱԲԱՆ`

«Առաջաբանութիւն գրգոյս: Տեսանելով զհարկաւորութի[ւն]ն մերազնեայց վաճառականաց վասն կատարելապէս ոչ գիտելոյ զարհեստն համարողութեան, վայելուչ վարկաք զգիրգս զայս թարքմանելի ի մերս բարբառ. որպէսզի սովաւ վարժեցեալք կարիցեն դիւրապէս պարապիլ ի գործս իւրեանց թարց դեգերման մտաց: Քանզի ուսուցանէ սա զկիրառութիւնս ամբողջից թուոց, եւ կոտորեցելոց, հանդերձ պարզագուիւք օրինակօք զկանոնս երից եւ զկանոնս ընկերութեանց եւ զնձեռմունս զանազանից փողից, եւ զառս եւ զծախս զանազանից ապրանաց. եւ զայլս իրս մանրամասնեայս: Եւ մանաւանդ զի աշխարհականաւ ոճիւ է շարագրեցեալ առ ի բառնալ զպատճառս ծուլից եւ պարսաւաբանից. որք եթէ մի անգամ սիրով եւ ուշադրութ[եամ]բ ընթեռնուցուն զսա, զբնաւս դժուարութիւնս համարողութե[ան] գերազանցեսցեն: Ուստի աղաչեմք զվայելօղս սորին զի յիշեցեն ի յաղօթս զաշխատարարս եւ զմատակարարս սորին. եւ մանաւանդ զՈսկան վարդապետն զհանգուցեալն ի Ք[րիստո]ս: Ընդ որս եւ ինքեանք յիշեցեալք լինիցին ի Ք[րիստոս]է յուսոյն մերոյ աստ եւ ի հանդերձելումն. Ամէն»:

ՅԻՇԱՏԱԿԱՐԱՆ` «Աւարտեցաւ պիտանացու եւ շահաւէտ գրգուկս համարողութեան ի փառս մեծագոյնս ա[ստուծո]յ եւ ի վայելումն հանուրց հայկազունեաց վաճառականաց յամի ներ մարմնութեան Տեառն. 1675 Նոյեմբերի ամսոյ 21 ի մարշիլեայ քաղաքի ի հայրապետութեան տ[եառ]ն Յակոբայ հայոց Կաթուղիկոսի եւ ի թագաւորութեան Լուտովիկոսի չորեքտասան երրորդի արքային ֆրանցիզաց: Արդ որք օգտիք սովաւ յիշեցէք զմատակարարս սորին եւ զաշխատօղս եւ մանաւանդ զհանգուցեալն ի Ք[րիստո]ս զՈսկան վարդապետն եւ զազգատոհմս նորին բնաւս, ընդ որս եւ դուք յիշեցեալք լիջիք ի Քրիստոսէ աստ եւ ի հանդերձելումն Ամէն»:

ԳԻՐՔ ՎԱՅԵԼՈՒՉ ԵՒ ՀԱՐԿԱՒՈՐ ՀԱՆՈՒՐՑ: Մարսել, տպագր. Սողոմոն Լեւոնեանի, տպ. Ս. Էջմիածնի եւ Ս. Սարգսի, 1675:

ՅԻՇԱՏԱԿԱՐԱՆ` «Աւարտեցաւ գրգուկս շահաւէտս եւ օգտակար տպագրեցեալ ի պէտս եւ ի հրճուանս հայկազունեաց եւ մանաւանդ վաճառականաց: Արդ` որք վայելէք զսա առողջութ[եամ]բ եւ խնդութ[եամ]բ ի փառս Քրիստոսի. յիշեցէք զպատճառս զմատակարարս եւ զաշխատօղս ի սմին. եւ մանաւանդ զհանգուցեալն ի Ք[րիստո]ս զՈսկան վարդապետն, ընդ որս եւ դուք յիշեցեալք լիջիք ի նոյնոյ տ[եառն]է մերմէ Յ[իսուս]է Ք[րիստոս]է. Ամէն»: