Պատմութիւն Հայոց

ԽՈՍՏԱԲԱՆՈՒԹԻՒՆ ՆԱԽԱԳԻՏԵԼԻ

Այս ինչ է ի դպրութիւնս երրորդ` պատմութեանցս. ժամանակագիր կանոնք մատենից, եւ առ նմին դպրութիւինք երեք, այս ինքն են չորք մատեանք. եւ չորեքին միոյ իրաց յիշատականք են, յիշեցուցիչք պատմութեանց ազգացն Հայաստան աշխարհին որդւոց Թորգոմայ: Այս ինքն կարգ անցելոց իրաց, գործք եւ վարք մինչեւ ցիւրաքանչիւր ելս յաշխարհէս քահանայապետաց սրբոց արանց Աստուծոյ, եւ թագաւորաց տէրանց աշխարհաց Արշակունեաց, եւ զօրավարաց` արանց անուանեաց քաջ նախարարաց, եւ խաղաղութեան եւ պատերազմին եւ շինութեան եւ աւերածոյ եւ արդարութեան եւ անօրէնութեան եւ աստուածպաշտութեան եւ ամբարշտութեան. ժամենակագիր արարեալ ի թագաւորութենէն Խոսրովու որդւոյ Տրդատայ մինչեւ ի միւս վերջին ժամանակն վատթարելոյ թագաւորացն Հայոց. եւ ի քահանայապետութենէն Վրթանայ որդւոյ Գրիգորի առաջնոյ քահանայապետի մինչեւ ցայնոսիկ ի վերջինսն` որք կային գլխաւորք եպիսկոպոսք Հայոց, մի ըստ միոջէ կարգօք թուօք եւ համարօք կանոնեալ դրոշմեալ նկարեցի իւրաքանչիւր գլխովք: Եւ չորս խոստմունս չորից չորեցունց դպրութեանցս յիւրաքանչիւր իւր գլուխս պատուաստեցի մինչեւ ի կատարած սորին, առ ի զօգուտն ժառանգել` որք միանգամ կամին սրտի մտօք հասու լինել սմին զոր ասելոցս եմ: