Յաղագս
Մուշեղի
սպարապետին
Հայոց:
Այլ
քաջն
զօրավարն
սպարապետն
Հայոց
լի
էր
քինիւ
մեծաւ
եւ
բազում
նախանձու
զամենայն
աւուրս
կենաց
իւրոց,
եւ
միամտութեամբ
եւ
արդար
վաստակով
ջանայր
հանապազ
եւ
վաստակէր
ի
վերայ
թագաւորութեանն
Հայոց
աշխարհին:
Զտիւ
եւ
զգիշեր
կայր
յաշխատութեանն.
ջանայր
եւ
ճգնէր
կալ
ի
ճակատու
պատերազմին,
եւ
ոչ
թողոյր
բնաւ
ամենեւին
եւ
ոչ
քան
զկորի
մի
գետին
ի
սահմանաց
երկրին
Հայոց
ուրեք
վտարել.
ի
վերայ
աշխարհին
կեալ,
եւ
ի
մեռանել
ի
վերայ
անուանն
քաջութեան,
ի
վերայ
բնակ
տերանց,
եւ
ի
վերայ
բնակչաց
աշխարհին,
ի
վերայ
քրիստոնէութեանն
հաւատոյ,
ի
վերայ
հաւատացեալ
յԱստուած
եւ
ի
Քրիստոս
մկրտեալ
ժողովրդոց,
ի
վերայ
եկեղեցեաց,
եւ
ի
վերայ
նուիրեալ
սպասուց,
ի
վերայ
վկայարանացն
Քրիստոսի,
ի
վերայ
ուխտի
Աստուծոյ,
ի
վերայ
քերց
եւ
եղբարց,
ի
վերայ
մերձաւորաց
տոհմին,
ի
վերայ
բարեկաց
բարեկիր
բարեկամաց
հանապազ
կայր
զօրավարն
Մուշեղ
ի
նահատակութեան
պատերազմին,
զանձն
փոխանակ
առնել
աշխարհին.
եւ
յանձն
իւր
անխայէր
ի
մեռանել,
զամենայն
աւուրս
կենաց
իւրոց
առաջի
իւրոց
բնակ
տէրանցն
արշակունւոց
վաստակէր: