Հայ «հնատիպ» գրքի յիշատակարաններ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ՇԱՐԱԿՆՈՑ: Ամստերդամ, տպագրութիւն Կարապետ Անդրիանացու եւ Ոսկան Երեւանցու, տպ. Ս. Էջմիածնի եւ Ս. Սարգսի, 1664-1665:

«Շնորհօք տ[եառ]ն մերոյ Յ[իսուս]ի Ք[րիստոս]ի. եւ ողորմու[թեամ]բ նորին` յանկելեալ աւարտեցաւ տառս երաժշտական, որ եւ շարակնոց, եւ տպագրանի սրբոյ աթոռոյն էջմիածնի. եւ սրբոյն Սարգսի` զօրավարի եւ որդւոյ նորա Մարտիրոսի:

Ես նուաստս յամենից. եւ անուամբ. միայն բանի սպասաւորօղ` եւ ոչ գործով ոսկան վարդապետս, հրամանաւ վեհափառ կաթուղիկոսին հայոց Տեառն Յակոբայ. եկի ի լիվոռնայ ի նաւահանգիստն գրանդուկի, յաղագս տպարանին Եւ գտեալ անդ զեղբայրն իմ զաւետիս զի զհայր յիզմիւռնիայ. վ[ա]ս[ն]որոյ զտպարանն առի իձեռաց նորա ձեռագրով իւրով: Եւ գրեցի առ սեպհական աշակերտն իմ Կարապետ վարդապետ. որ էր յամստէրդամ որպէս զի ըստ կարողութեան իւրոյ զգործարանն ի գործ շարժեսցէ մինչեւ հասանիլն իմ առ ինքն: Եւ նա շարժեալ ի գործ` եւ սկսեալ զպակասորդ խազից տալ շինել, եւ մինչեւ ցաւարտումն խազիցն տպեալ ձեռք մի սաղմոսարան. եւ զկնի զշարականսն, զորս եւ հասուցեալ էր մինչեւ ի գալն իմ ի կարգ համբարձմանն: Իսկ ի հասանելն իմ աստ ձեռնարկե[ա]լ ետու քանդակել զնօտար զիրսդ սակս խորագրութե[ան] ա[ստուա]ծաշնչին, որ մեծաւ շահիւ հազիւ մինչեւ իդ ամիսն աւարտեցաւ, զորս սակս փորձի շարադրեցաք ի կարգս Մարտիրոսաց: Բայց զրաւ եղեւ այսմ մատենի. ներ թուում փրկչի. հազար վեցհարիւր եւ վաթսուն եւ հնգումն: յամսեանն նոյեմբերի որոյ էին աւուրք մէկ: Իսկ ըն թուում հայոց հազար հարիւր եւ հնգում ներ ամսում նաւասարդի. որոյ էին աւուրք քսանեւութ ի հոյակապ նաւահանգիստս ամստէրդամ: Արդ որք հանդիպիք ա[ստուա]ծայնոյ երգարանիս այսմիկ` ընթեռնլով. կամ հարեւանցի զբօսնլով: Ա[ստուա]ծ ողորմեացի միով յիշատակել մի խնայէք, զի կարի աշխատեցաք ի սրբագրութեան դորա. թէ ի անուանց եւ ի նախագրութի[ւն]ս նոցա. Թէ ի ժամանակս բայից. եւ ի կերպաւորութիւնս նոցա, հետեւելով հռետորին արիստակէսի. վասն որոյ եթէ ոք հմուտ է քերթութե[ան]. եւ վարժ գրչութե[ա]ն արիստակեայ. գտցէ եւ ոչինչ պակասեալ ի գրելոց նորին. բացի եղեր բայէն զոր եթէ ոք քննեսցէ ըստ խոնարհմանց բայիցն, գտցէ զհաւաստին: Նաեւ սակս աներեւութիցն այլակերպութեան խնդրեմ մի վրդովիլ. այլ խոհեմաբար քննել. եւ ընդ բային իւրոյ համեմատել եւ զկերպաւորութիւն բային ներ ներկայում սահմանականին խուզել. զի մի անհեթեթ լիցի եւ վարկպարազի, Եւ թէ այլ ինչ սխալութիւն գտցի այն չէ ի կամաց մերոց այլ ի մոռացմանէ. եւ կամ այլ իմն կասկածանաց. վասն որոյ խնդրեմք ներել, զպակասն լնուլ եւ զաւելորդ յապաւել, որք հմուտքէք արհեստի եւ մակացութեան. եւ զմեզ անմեղադրելի: Իսկ որք ոչ էք ներհմտացեալ արհեստից գրչութեան եւ քերթողութեան, մի այլ ինչ բարուրեք յանդգնաբար, այլ ջանացարուք ուսանիլ զգրեալն. եւ տեղեկանալ ներպարուրեալ գիտութեանն. եւ փառս վերընծայել Ք[րիստոս]ի ա[ստուծո]յ ընդ նոր եւ սրբոյ հոգւոյն. այժմ եւ անգրաւ յաւիտենիւ ամէն: ՎԵՐՋ.

Զկնի որոյ շնորհօքն Յ[իսուս]ի եւ աղօթիւք ձերօք սկսանելոց եմք զԱ[ստուա]ծաշունչն