Պատմութիւն Հայոց

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Աղօթք ի ժամ մահուն Զուիթայ:

Արարիչ մեր, որ արարեր զերկինս եւ զերկիր եւ զծով յոչընչէ, եւ ստեղծեր զմեզ ի հողոյ, եւ զհողեղէնս այսպէս իմաստունս բանաւորս եւ կենդանիս արարեր: Եւ շնորհեցեր մեզ զգիտութիւն քո, զոր ցուցեր ազգաց որդւոց մարդկան ի ձեռն սրբոց քոց մարգարէիցն կարապետացն քոց. եւ դու քեզէն եկիր իջեր մարդացար երեւեցար յերկրի, եւ ընդ մարդկան շրջեցար. եւ զկատարեալ իմաստութիւնդ քո շնորհեցեր արարածոց քոց, զոր Առաքելովքն քարոզեցեր քոց ստացուածոց յաշխարհի: Եւ վարդապետօքն սրբովք, զորս եղիր ի քում յեկեղեցւոջ լուսաւորս, զամենեսեան իմաստնացուցեր: Եւ զիս զայր զանարժան արժանի արարեր քում ծառայութեանդ. եւ պատրաստեցեր զիս տառապեալս սնանել եւ ուսանել ընդ ձեռօք քո սրբոյ եւ մեծի եւ քո քահանայապետին Ներսիսի` քո պաշտօնէին, եւ ի ձեռաց նորա առնուլ զձեռնադրութիւն երիցութեան, եւ ի ձեռաց նորա զիս նուիրեալ քեզ ի քահանայութեան: Եւ յայնմ աշտիճանէ պատրաստեցեր ըմպել զվկայութեան բաժակն փրկութեան, զոր ըմբելով` զանուն տեառն կարդացից. զաղօթս իմ ես տեառն տաց առաջի ամենայն ժողովրդոց նորա: Ընդ որում քեզ փառք եւ զօրութիւն եւ իշխանութիւն միածնի Որդւոյ քո սիրելոյ Յիսուսի Քրիստոսի, եւ կենդանարար Հոգւոյդ քում սրբոյ, յառաջ քան զամենայն յաւիտեանս այժմ եւ միշտ եւ յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն:

Եւ իբրեւ զայս ամենայն ասաց, բազում մարդիկ ամբոխի ժողովեալ էին, ասացին զամէնն: Ապա զայրացեալք վերակացուք սպանողութեանն, թէ ընդէ'ր այնչափ երկար թողացուցին նմա խօսել, ապա տագնապաւ ի տեղի մահուն հասուցանէին: Իսկ նա մեծաւ խնդութեամբ կարկառեալ զպարանոցն, վճարէր ի սուսերէն: