Դատաստանագիրք Աստրախանի Հայոց

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ԳԼՈՒԽ ՏԱՍՆԵՕԹՆԵՐՈՐԴ
ՎԱՍՆ ՍՏԱՆԱԼՈՅ ԶՀՈԳԵՈՐԴԻ 

1. Հոգեորդի անուանի այն, զոր ոք վասն ոչ ունելոյ զորդի առնու զոմն արու կամ էգ եւ առաջի դատաւորաց ընդունի զնա ի հոգեւոր որդիութիւն ինքեան` հաստատմամբ գրոյ երկոցունց կողմանց, գրելով եւ միմեանց տալով. այսինքն` հոգեորդին տացէ գիր հոգեւոր հօր իւրոյ, եւ նոյնպէս հոգեւոր հայրն տացէ գիր հոգեորդոյն` իւրոյ:

2. Հոգեորդին լինի երկու կերպիւ. նախ` յորժամ բաժանեցեալ է ոք ի ծնողաց իւրոց լինի ումեք հոգեորդի: Երկրորդ` յորժամ ոք ոչ գոլով բաժանեցեալ ի ծնողաց` հրամանաւ ծնողացն իւրոց լինի ումեք հոգեորդի: Առաջին կերպիւ հոգեորդին, առ ո'վ ոք ընդունեցաւ անուամբ հոգեորդիութեան լինի ըստ ամենայնի ենթ իշխանութեան հոգեւոր հօրն իւրոյ. իսկ երկրորդ կերպիւն` թէպէտ լինի ումեք հոգեորդի սակայն ցորքան կենդանի է բնական հայրն իւր` լինի ի ներքոյ իշխանութեան բնական հօր իւրոյ, եւ յետ մահուան հօրն` պարաւանդի ըստ ամենայնի ենթ իշխանութեան հոգեւոր հոր իւրոյ լինիլ:

3. Եթէ ոք ունիցի որդի` ոչ կարէ թողուլ զորդի իւր սեփական եւ առնուլ զոմն օտար ինքեան հոգեորդի: Սակայն եթէ ունի ոք որդի եւ վասն օրինաւոր պատճառաց զրկեսցէ որդին ի ժառանգութենէ, այնպիսի պատահմանն կարէ ոք առնել զօտար ոմն ինքեան հոգեորդի: Իսկ եթէ ոք ունելով զսեփական որդի եւ առանց օրինաւոր պատճառի զանց արարեալ զնա արասցէ ոմն ինքեան հոգեորդի` եղիցի անհաստատ:

4. Եթէ ոք նախքան զամուսնանալն եւ կամ ամուսնացեալ գոլով նախքան զծնանիլ նմա զաւակք արար զոմն ինքեան հոգեորդի եւ յետոյ ծնան նմա որդիք` ո'չ է մերժելի հոգեորդին ի ժառանգութենէ ընչից նորին, այլ հոգեորդին ընդ սեփական որդոցն լինի հաւասարապէս ժառանգօղ ի յընչից հոգեւոր հօր իւրոյ` առա'նց ամենայն պատճառաց:

5. Եթէ ոք արար զոմն ինքեան հոգեորդի այնպիսին միայն ինքեան լինի անուանեալ հոգեորդի, եւ ո'չ է համարելի նա կնոջ նորին որպէս զհոգեորդի եւ կամ որդոց նոցին եղբայր, եւ նոյնպէս ի յընչից կնոջ եւ որդոց նորին ո'չ լինի ժառանգակից, այլ միայն անուանի հոգեորդի նմա', որ արարն զնա եւ ստանայ ժառանգութիւն ի յընչից հոգեւոր հօրն ընդ այլ որդիս նորա հաւասար մասամբ:

6. Յորժամ ոք կամի առնել զոմն ինքեան հոգեորդի, պարտ է, զի առնելի հոգեորդին իցէ տասնութն ամ հասակավ պակաս քան զինքն, եւ ո'չ է կարելի` եթէ ոք իցէ երեսուն ամեայ, արասցէ զոմն ինքեան հոգեորդի, որ իցէ տասնհինգ ամեայ: Այսպէս եւ վասն այլ հասակաց իմանալի է:

7. Եթէ ոք եղեւ ումեք որդեգիր, որ բաժանեցեալ է ի հօրէ իւրմէ եւ կամ մեռեալ է հայրն իւր բնական, պարտաւորի մնալ ըստ ամենայնի ի ներքոյ իշխանութեան հոգեւոր հօր իւրոյ որպէս զբնական որդի: Եւ յորժամ ամուսնասցէ հոգեորդին, որդիք հոգեորդոյն եւս հարկաւորին հնազանդիլ հոգեւոր հօր նորին ի յամենայն պատահմունս որպէս զբնական թոռունք:

8. Հոգեորդին համարեսցի որպէս զսեփական որդի, եւ վասն այսորիկ եթէ ոք մեռանիցէ առանց կտակի եւ ունիցի հոգեորդի միայն, զինչս նորին ժառանգէ նայ, որպէս գրեցեալ է ի ութն գլուխ կտակագրին վասն ժառանգութեան ի համար յիսունվեցերորդ: Եւ եթէ իցեն մեռելոյն ա'յլ եւս որդիք բաց ի հոգեորդոյն այսպիսի պատահմանն լինի ընդ նոսա հաւասարապէս ժառանգօղ:

9. Որպէս կարէ ոք զսեփական որդի իւր վասն օրինաւոր պատճառաց (որպէս եւ գրեցեալ է ի ութներորդ գլուխ կտակագրի եւ ժառանգութեան ի համար «67» եւ «69») զրկել ի ժառանգութենէ իւրմէ, այսպէս եւ վասն նոյն օրինաւոր պատճառացն կարէ զրկել զհոգեորդին եւ, բաց ի նոյն գրեցեալ չորեքտասան պատճառացն, հոգեորդին զրկեցեալ լինի եւս վասն անհնազանդութեան առ հոգեւոր հայրն իւր կտակաւ:

10. Յորժամ ոք լինի ումեք հոգեորդի, այնպիսի հոգեորդին եթէ բաժանեցեալ իցէ ի բնական հօրէն եւ եթէ ոչ. -յամենայն ժամանակի կարէ լինիլ ժառանգօղ ընչից բնական ծնօղաց իւրոց եւ ստանալ օրինաւոր մասն, նոյնպէս եւ կարէ լինիլ ժառանգօղ ամենեքեան ազգականաց ընչիցն, որք իցեն ի կողմանէ բնական ծնողաց իւրոց: Այսպէս եւ պարտաւորի վճարել զպարտս բնական ծնողաց իւրոց` առանց ամենայն պատճառաց:

11. Հոգեորդին պարտաւորի վճարել զպարտս հոգեւոր հօրն, որպէս եւ հասարակ որդիք հարկաւորին վճարել զպարտս հօր իւրեանց, սակայն ո'չ է պարաւանդեալ հոգեորդին վճարել զպարտըս հոգեւոր հօր կնոջն, քանզի որպէս ի վերոյ համար հինգերորդում գրեցեալ է` հոգեորդին ո'չ կարէ ժառանգել ի յընչից հոգեւոր հօր կնոջն, այսպէս եւ ո'չ վճարէ զպարտս նորին:

12. Եթէ ումեմն բնական հայր եւ հոգեւոր հայր իցեն պարտականք եւ մեռանիցին` պարտաւորի այրն այն վասն իւրաքանչիւրոցն եւս վճարել զպարտս ըստ օրինաց, եւ ո'չ է կարելի նախադասել վասն որդոյ զպարտս բնական հօրն` նկատմամբ պարտուց հոգեւոր հօր նորին: Նոյնպէս եւ ոչ է նախադասելի պարտս հոգեւոր հօրն` նկատմամբ բնական հօր պարտուցն, այլ համահաւասար կերպիւ նկատմամբ բնական հօր պարտուցն, այլ համահաւասար կերպիւ վճարիլ պարտաւորի առ ամենայն` առանց այլեւայլ պատճառաց: