Դատաստանագիրք Աստրախանի Հայոց

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ԳԼՈՒԽ ԵՐԿՈՏԱՍԱՆԵՐՈՐԴ
ՎԱՍՆ ԱՏԵՆԱՊԱՆԻ

 

1. Ատենապան անուանի նա, որոյ յանձնեալ է ատեանն տատաստանի, զի ամենայն ժամանակի պահեսցէ զնա որպէս զպահապան, որ եւ ըռուստաց լեզուաւ կոչի ըստօրօժ:

2. Ատենապանին պարտաւորութիւն է` յորժամ դատաւորք իցեն ի դատաստանարանի` կալ ի դրունս դատաստանարանին եւ ո'չ ումեք թողուլ առանց թոյլատրութեան եւ հրամանի դատաւորաց մտանել ի յատեանն. դարձեալ պարտ է գոլ զգաստ, յորժամ ի յատեան հնչեսցի ի դատաւորաց կամ ատենադպրէ զանգակ մտանել ի ներքս` առ ի իմանալ, թէ զո՞ ոք կամին կոչել. իսկ յորժամ դատաւորք եւ ատենադպիրն ելանիցեն ի դատաստանարանէ` պարտ է փակել զդուռն դատաստանարանին եւ ո'չ ումեք թողուլ անդ մտանել` բաց ի գրագրաց ի ժամանակի օրինաւոր հարկաւորութեան նոցին:

3. Ատենապանն պարաւանդի զգուշութեամբ վերահասու լինիլ, զի մի' ոք, բաց ի ատենադպրէն եւ օրինակողաց, առցէ ի ատենէն գիր ինչ եւ ելանիցէ անտի. իսկ եթէ անզգուշասցի ատենապանն ի լրացուցանելոյ զպարտաւորութիւնն իւր եւ դէպ լիցի, զի վասն անզգաստութեան նորին գողասցի գիր ինչ ատենէն` հրապարակաւ ձաղկեսցի եւ վարեսցի ի մետաղս մշտնջենաւորապէս: