ԾՈՎՆ
ԱՐԹՈՒՆ
ՈՒ
ԾՈՎ
ՔՈՒՆ
Ալեակն
ըսաւ
նաւակին.
Հովն
ինձ
ճերմակ
փրփուր`
աստ
Տայ
քեզ
ճերմակ
առագաստ.
Կ՚ըլլանք
աղուոր`
որպէս
կին։
Անհով
վըսեմ
չե՞նք
սակայն,
Նընջեն
յորժամ
հով
եւ
ծով,
Դու
կ՚ընթանաս
թեւճակով,
Իսկ
ես
կ՚ըլլամ
ովկէան։
(Մասիս,
20
Յունուար,
1907)