Հացին երգը

ԱՐՏԵՐՈՒՆ ՀՐԱՒԷՐԸ

Գիւղակներէն հորիզոնները մինչեւ
Կը տարածուի մեր մայրութիւնը հողի:
Գարունն եկա՛ւ. չի բաւեր ձիւնը թեթեւ
Ա՛լ ծածկելու մեր մերկութիւնը յըղի:

Վերադարձէք մեր ծոցը, ո՛վ մըշակներ,
Առաւօտներն արդէն Ապրիլ կը բուրեն.
Սառէն լուծուած կը կարկաջեն առուակներ.
Մեր տաք կողէն ծըլաւ նարգիսը արդէն:

Մեզի եկէք. ձեր սերմով լի բուռերուն
Մենք կը սպասենք կիներու լուռ ըղձանքով.
Ճաճանչն արդէն խըրուեցաւ մեր սիրտերուն:

Պիտի լեցուին քըրտինքներու համրանքով
Հասկերը շէկ, ու պիտի ո՜րքան բերկրինք
Երբ առջի հեղ խոփը ճըմլէ մեր ըստինք: