Հացին երգը

ՄԱՐԱԳՆԵՐ

Առուոյտի՛ մարագ, լեցուն բոյրերով
          Խունկի, հաշիշի.
Երբ դուռըդ բանամ՝ ցուլերը բոլոր
          Ճակատով լայնշի
Կը պոռոչեն, խօ՛լ կըտրելով իրենց
          Վըզտէքը կաշի։

Ոլոռնի՛ մարագ, լեցուն լեռնաբոյր
          Հազար ծաղիկով.
Երբ մըսուրներուն խուրձերըդ տանիմ
          Կողով առ կողով՝
Կը խընկէ ծոցիս, թեզանիքիս մէջ
          Համեմդ՝ օրերով։

Յարդերո՛ւ մարագ, երդիքէն նայող
          Արեւով լեցուն.
Դու՝ որուն կակուղ դէզին վրայ պառկած
          Կը ցըկնի կատուն,
Դու՝ որ կ՚արծաթես դունչը գառներուս
          Օրհնեա՜լ ըլլաս դուն։