Խրատք

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Իրաւունքի յուշարձաններ Աստուածաբանութիւն

Ժ .
1 Յաղագս գաբաւոնացւոցն խաբելոյն զՅեսու, եւ ապրելոյ ի սրոյ նորա։
       2 Իսկ քանանացիքն անիծեալք, եւ յիրաւի անիծեալք, ոչ ունէին զերկիրն ի լարաբաժին ժառանգութեան, այլ ի խաբէութեանց եւ ի պատահմանց. քանզի մասն Սեմայ ցեղին հասեալ էր։ 3 Դատաւոր արդար անիրաւ դատաստան ոչ առնէ . Անիծեալ , ասէ , որ փոխեսցէ զսահմանս հարց իւրոց ։ 4 Զայս սահմանափոխութիւնս նախ քանանացիքն անցին զանիծիւքն. իսկ Աստուած` իրաւարար ամենեցուն, անդրէն դարձուցանէ։ 5 Այլ Յեսու որդի Նաւեայ ոչ ի բազմութենէ նոցա զարհուրեցաւ, եւ ոչ ի պատրաստութենէ նոցա սոսկացաւ. առեալ զբազմութիւն զաւրաց իւրոց` ի Գաղգաղայ ի Գարիզին լեառն հասանէր։ 6 ԶԳարիզին եկեղեցացոյց, եւ զԳեբաղ սարկաւագանոց շինեաց. զոր եւ անէծս կարդաց ի Գեբաղ, եւ զաւրհնութիւնս ի Գարիզին։
       7 Եւ զի՞նչ իցեն այս երկու լերինքս հուպ յիրեարս եւ բաժանեալ ի միմեանց։ 8 Նմանութիւն երկդիմի բնութեանս մերում. զանէծս ի գործս աղտեղի բնութեանս մարմնականս, եւ զաւրհնութիւնս յոգիս եւ ի մարմինս ի գործս արդարութեան։ 9 Վասն զի ձոր բաժանէ զԳեբաղ եւ զԳարիզին, եւ ի միջոցին շինեալ քաղաք Շամրին։ 10 Եւ այս ոչ է աւտար ի մեր բնութենէս. ի միջի ասեմք զսրտին բնութիւն, եւ զնոյն խորհրդարան հոգւոյ եւ մարմնոյ։ 11 Եղիցի աջակողմն մեր Գարիզին, եւ ձախակողմն մեր Գեբաղ։ 12 Հարկ է ընդ երկու ցնցուղս ականջաց ի ներքս մտանել, եւ ընդ ձայնական հնչումն ի սիրտն ազդեալ. զաւրհնութիւնն ի ներքս առցուք, եւ զանէծսն արտաքս հալածեսցուք. ապա երկոքին կողմանքս մեր Գարիզին եղեն եւ ոչ Գեբաղ։
       13 Բայց այժմ խնդիր է վասն երկճղի փայտիցն` զորմէ թագաւորքն քանանացւոց կախեցան։ 14 Դիք , ասէ , զոտս ձեր ի վերայ արանց թագաւորացդ ։ 15 Յայտնի` քաջ զաւրականքն զմարդիկ կոխէին, իսկ ի ծածուկ` զսատանայ եւ զամենայն չարութիւն նորա։ 16 Կապէ զնա Յեսու որդի Նաւեայ գործակցաւքն իւրովք հանդերձ, եւ դնէ ընդ ոտիւք երկրաւոր սպառազինաց իւրոց։ 17 Ինքն ոչ կոխէ, զի Յեսուդ անուն հրամայել գիտէ զդատողական խրատն, ի ձեռն նոցա կարգէ յուղղութիւն։
       18 Հինգ թագաւորքն զորս կոխեն եւ կախեն զփայտից, կայ ի տեղւոջն ընդդիմառնութիւն եւ տեսական տարացոյց։ 19 Հինգ թագաւորքն մարդադէմք էին կերպարանաւքն, եւ աւձաձեւք էին, հին վիշապին բնակութիւնք. իսկ տեսակք, գործք, տարացոյց , ձեւ` բնաւոր աւձին։ 20 Ըստ հինգ թագաւորացն հինգ ոտք են աւձին, ի սողելն իւրում հինգ պատ առնու կրկնելովն։ 21 Կոչեաց զեբրայեցիսն յԵգիպտոսէ առնուլ զվրէժ անիծիցն յառաջնոյն աւձէն եւ ի վարդապետէ նորա։ 22 Կապէ զնոսա Յեսու զհնգեսեան զաւձաձեւսն , եւ տայ կոխել այնմ զաւակին` յորում կայծակն կենաց ծածկեալ պահէր։ 23 Մարդկային ոտքն կոխէին, եւ աստուածային հուրն այրէր զմեղսն։ 24 Զփայտն ոչ հրամայէ կոխել, զի չէր աւձաձեւ. թիւ թագաւորացն աւձաձեւ էր, զձեւն կոխեաց։
       25 Եթէ ի բնութիւն մարդոյս եկեսցես եւ իմաստուն մտաւք քննեսցես, գտցես նման նորա ազատութիւնն. եթէ կամի` աւձաձեւ լինի, եւ եթէ կամի` աստուածաձեւ։ 26 Առաքինութիւն մարդոյն` է աստուածային կերպարանք. զոր Աստուած բնութեամբ ունի, մարդ ստանալով կարէ ստանալ։ 27 Ապա եթէ ընդ երկիր պշնուցու, եւ զգործովք սորա շաղեալ պատի, ինքն զինքն աւձաձեւ արար, որպէս աչաւք, ընչաւք, ականջաւք, բերանով, եւ հինգերորդ ներքին համաւքն։ 28 Միաբան շաղեալք պատին սոքա հնգեքեան , մանաւանդ զի իգական մասամբք, կանացի ձայնիւք մեղկին լսելիքն մարդոյն. մեղկեալն հանեալն անկանի անքակութեամբ ընդ զուգակցին, աչք ընդ աչս կքի, եւ հոտ ընդ հոտ հոծի, բերան համբուրէ, եւ համք ընդ համս խառնին, զոր խոկումն անուանեցան։ 29 Այս չարք` միաբանութիւն առ ծառոյն յայտնեցան։ 30 Յղացաւ աւձն զկերպարանս աներեւոյթ չարութեանն եւ եղեւ արու բնութիւն միջնորդութեամբ պտղոյ ծառոյն. պատրեաց եւ մեղկեցոյց զհինգ զգայութիւնս իգական մասինն. յապուշ կրթեաց զմիտք կնոջն, եւ մոռացումն արար զպատուիրանսն Աստուծոյ. մինչչեւ մտեալ ի պատերազմն` պարտեցաւ ի հայելոյն. յորմէ դու պարտիս զգուշանալ։