Խրատք

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Իրաւունքի յուշարձաններ Աստուածաբանութիւն

ԺԵ .
1 Վասն դստերն Յեփթայեայ եւ պատարագել ի հաւրէն։
       2 Աստուած որ զմիս զուարակաց ոչ ուտէ եւ զարիւն նոխազաց ոչ ըմպէ, զիա՞րդ արիւն մարդոյ քաղցրանայցէ նմա. զոր եւ մարդոյս բնութիւնն ոչ առնու յանձն առանց գրոյն հրամանի, եւ ի միտն անգամ ուրեք մի՛ անկցի այսպիսի խորհուրդ։
       3 Ահա, ասեն, զԻսահակ խնդրեաց յԱբրահամէ։ 4 Չառնու քեզ յանձն ընթերցուածն զայդ. ոչ ասէ խնդրեալ, այլ փորձեալ զգեղեցիկ կամս նորա` յայտնի եցոյց ամենայն մարդոյ, այլ ոչ եթէ զմարդ ի պատարագ ընկալաւ։ 5 Իսկ ընդէ՞ր, ասեն, պատարագեցաւ դուստրն Յեփթայեայ. ոչ ընդ վայր խոտեցին հեթանոսք զպոռնկորդին չմատուցանել ի քրմութիւն, վասն զի չէ անապական ծնունդ առ ի հաւրէ. որպէս բազում խառնուածս ունի մարմնով, բազում ունի եւ զայլընդակութիւն բարուց։ 6 Յեփթայի պոռնկորդի էր, տարագիր հալածական ի հարազատ եղբարցն առ ի հաւրէ. եւ ամենայն Իսրայէլ վատնեալ զկնի դիցն աւտարաց. եւ որդիքն Ամոնայ անտերունչ գտեալ զաշխարհն` հին բաղայս ի վերայ դնէին. Յելանելն ձեր յաշխարհէն եգիպտացւոց ` զաշխարհն մեր հարէք պատերազմաւ եւ կալարուք. արդ զայն վրէժ եկեալ խնդրեմք։ 7 Արդ յայնմ վտանգի երթեալ ծերակոյտն Իսրայէլի ուխտիւ ածին զԵփթայի, կացուցին իշխան ի վերայ իւրեանց։ 8 Իսկ նա տեսեալ զբազմութիւն զաւրացն Ամոնայ` զարհուրեցաւ ի միտս իւր եւ ասէ. Տէր Աստուած Իսրայէլի, եթէ մատնեսցես զնոսա ի ձեռս իմ, եւ դարձայց ողջանդամ ի մեծ պատերազմէն յաղթող, ով եւ ելցէ ի տանէ իմմէ ընդ առաջ իմ, քեզ պատարագ մատուցից։ 9 Եւ գործն զբանիցն աջողեցաւ։ 10 Թուի ինձ թէ պատարագն ընդունելի չէ. ահա, ասեն, թէ զիա՛րդ ետ յաղթութիւն նմա Աստուած, եւ ապրեցաւ Իսրայէլ ի հարուածոցն ի ձեռացն Ամոնայ։
       11 Մի՛ զարմանար ընդ Աստուծոյ առ այդ սքանչելագործութիւն։ 12 Իշոյն ծնաւտիւն կոտորեաց Սամփսոն հազար այր. միթէ ծնաւտին տամք զյաղթութիւնն. եւ կամ որ մաճին փայտիւ զեաւթն հարիւրսն սատակեաց։ 13 Ոչ այն ծնաւտին, եւ ոչ այն փայտին։ 14 Եւ որպէս երկոքեանն, նոյնպէս եւ դստերն Յեփթայեայ։
       15 Դարձեալ եւ ի պատմութեանն այլ ընդ այլոյ կայ։ 16 Ո՛ր եւ ելցէ, ասէ , ի դստերաց նորա։ 17 Եւ զկնի այնր ասէ, թէ այն միամաւր էր նորա։ 18 Թուի ինձ` թէ եւ պատմութիւնն ոչ ունի զկարգն հաստատուն։ 19 Ոչ որ ելցէ ի դստերաց իմոց ընդ առաջ իմ, այլ զինչ եւ ելցէ ի տանէ իմմէ։ 20 Ի տան մեծի եւ փոքու գոն անասունք սուրբք եւ անսուրբք. եւ եթէ ուղտք եւ էշք, կամ բնաւ շուն պատահէր ընդ առաջ, միթէ պատարագելի՞ք էին։ 21 Ոչ նոքա եւ ոչ սա. այլ վրիպական բանք ելին ի տագնապ ժամանակին։ 22 Համարեաց թէ զդուստրն ուխտեաց. յորժամ ել նա ընդ առաջ` ընդէ՞ր վայեաց, ընդէ՞ր պատառեաց զպատմուճանն, ընդէ՞ր ասաց` խոչ ընդ ոտն եւ խոչ ընդ ակն։ 23 Եթէ ուխտիւն եղեւ յաղթութիւնն, գոհանալ պարտ էր եւ ոչ զղջանալ։ 24 Ողբս ի վերայ առ եւ ասէ. Վա՛յ ինձ, դուստր իմ, ընկճելով ընկճեցեր զիս. եւ ես զբերան իմ բացի վասն քո յուխտ պատարագաց, եւ արդ ոչ կարեմ դարձուցանել։ 25 Աբրահամ զայս ոչ ասաց, որպէս երեւի մեզ։ 26 Եբաց զբերան իւր աղջիկն եւ ասէ. Յիս դարձ, հայր իմ. եթէ ինեւ ետ Աստուած զյաղթութիւն Իսրայէլի եւ ապրեցոյց ի ձեռաց ամոնացւոցն, որպէս եւ ելին բանքն ի բերանոյ քոյ` արա համարձակ։
       27 Բայց զայն արժան է մեզ գիտել, զի՞նչ է զոր ասաց աղջիկն. Խնդրուած մի խնդրեմ ի քէն, հայր իմ, մի՛ արգելուր յինէն. թող երթայց ամիսս երկուս լացից զկուսութիւնն իմ, ոչ ի գիւղս եւ ոչ ի քաղաքս, այլ ի լերինս։ 28 Եւ հայրն վաղվաղակի յանձն առնու եւ ասէ, երթ դուստր իմ։ 29 Մի՛ դատարկաբանութիւն թուիցի ինչ քեզ այսպիսի խնդրուածս աղջկանն. լաւագոյն է քան զյանձնառութիւն պատարագելոյն։ 30 Ի լերինս խնդրեցին զկոծն եւ ոչ ի քաղաքս, զի մի՛ յափշտակեալ գտցի աղջիկն յանաւրէն մարդոց, եւ ի քաջութիւն առաքինութեանն վստահութիւն խառնեսցի։ 31 Իսկ յերկարումն երկուց ամսոցն` եւ այն նշանակ մեծի իմաստութեանն նորա։ 32 Հիւանդ որ յերկար ախտանայ, ուծացեալ լինի գութք հարազատաց նորա. փութան տագնապին զելս վշտացելոյն յաշխարհէս։
       33 Եկն եհաս ժամանակ պատարագելոյ նորա։ 34 Անդ ժողովեցաւ ամենայն Իսրայէլ ի Դանայ մինչեւ ցԲերսաբէէ` մարդախողխող տեսանելով զհայր առ որդւով։ 35 Երկու ամիսս լացին ի լերին, հնչեաց բարբառ գուժի նորա ընդ ամենայն երկիր, ժողովեաց եւ ած զբազմութիւնն մարդկան. քանզի կարծեցին ամենեքեան` թէ նոր աւրէնք դնին, ոչ ի մարդկանէ, այլ յԱստուծոյ։ 36 Սաստկացան վերջին լալիւնքն քան զառաջին երկուց ամսոցն. ի միտս իւրեանց այսր եւ անդր կոծեալ լինէին, յիշելով զԱբրահամ եւ զժամանակ փորձութեան նորա։ 37 Ամենայն բազմութիւնն արանց եւ կանանց զայս խորհուրդ ի մտի եդեալ` կարծէին զԱստուած այցելութիւն եկեալ հասանել նոցա։
       38 Եւ ընդդէմ պատարագին իբրեւ կարծիք մտաց նեղեալ տագնապէին, եւ յայտնութիւն ձայնի ոչ եղեւ վերուստ ի վայր, փութացաւ Յեփթայի եւ եհան զսուրն վաղվաղակի. կափոյց զաչս մտացն յանտեսութիւնն, մինչեւ աղիքն գալարէին ի գութ խանդաղատանաց. թէպէտ սիրտն ի բերանն էր, հարաւ սուրն ի փողս դստերն եւ կտրեաց։ 39 Առ ի գոչիւն հեղման արեանն, եւ ի հռնչիւն կոկորդին, եւ ի շարժումն բոլոր մարմնոյն` առ հասարակ ամենայն բազմութիւնն բոլոր մարդկանն միաձայն միաբարբառ ճչեցին. իբր թէ երկինք եւ երկիր լացին զմահ միամաւրին, զանտանելին յողջակէզ յանհրաման սեղանոյ անտի։
       40 Մի՛ ոք ամենեւին յանուսումնութենէ զայս պատարագ Աստուծոյ կարծիցէ հրամայեալ։ 41 Ապա թէ ի Պաւղոսի թղթոյ անտի յանդիմանեսցես զիս վասն Յեփթայեայ յիշելոյն , յայսմ վայրի ոչ ելանէր ըստ կարգն մարգարէութիւնն Մովսէսի. որպէս նա զաշխարհս յԱստուծոյ սկիզբն առնէ լինելոյ, եւ սա զհաւատս։ 42 Ըստ նմին աւրինակի եւ Ղուկաս աւետարանագիրն վասն մարդանալոյն Տեառն սկիզբն արարեալ ի Յովսեփայ` երթայ ելանէ յԱդամ եւ յԱստուած , զչարս եւ զբարիս ի ներքս փակելով` կարգաւ ասէ զանուանս նահապետացն. զի զաստուածածանաւթութիւնն գիտասցես, այլ ոչ եթէ զընտրութիւն մարդկանն։ 43 Նովին մտաւք եւ Պաւղոս վարի. սկիզբն առնէ վերուստ ի վայր յԱստուծոյ արարածոց. յԱբելէ անցանէ գայ առ Ենովք, առ Նոյ եւ առ Աբրահամ, առ Իսահակ, առ Յակոբ եւ յամենայն կարգս ծննդոց նորա։ 44 Ի նմին կարգի յիշէ եւ զԳեդէոն, եւ զԵփթայի եւ զՍամփսոն, զայցելութիւնն Աստուծոյ յայտ առնելով ի վերայ նոցա, ոչ ի լաւութիւն մարդկան հայեցեալ Պաւղոսի, այլ ի մարդասիրութիւնն Աստուծոյ, զորս ի չարութենէ ի բարութիւնն ընտրեաց. զԵփթայի յաւազակութենէ, զՍամփսոն յանզաւակունեաց։ 45 Բայց քանզի Աստուծով էր յաղթութիւնն պատերազմաց նոցա, բաւական համարեցաւ Պաւղոս արկանել զնոսա ի կարգ հաւատացելոցն. միանգամայն եւ յորդորումն հեթանոսաց բազմութեանն, որպէս եւ առ նոսա , յԱստուած։