ԺԳ .
1
Վասն
գեղմանն
Գեդէոնի,
որ
կրկին
ունէր
զապացոյցն։
2
Ասէ
Աստուած
ցԳեդէոն.
Կարի
բազում
են
զաւրքդ,
որ
ընդ
քեզ
են.
ոչ
տամ
ես
զՄադիամ
ի
ձեռս
քո
նոքաւք.
գուցէ
պարծեսցին
որդիքն
Իսրայէլի
ի
վերայ
իմ
եւ
ասասցեն`
թէ
ձեռն
իմ
հզաւր
փրկեաց
զիս
եւ
ոչ
Տէր
Աստուած։
3
Քարոզ
կարդասցես
զաւրացդ
եւ
ասասցես.
այսպէս
ասէ
Տէր
Աստուած
Իսրայէլի.
եթէ
իցէ
ոք
ի
ձէնջ
վատասիրտ
զահի
հարեալ`
դարձցի։
4
Եւ
դարձան
ի
ժողովրդենէ
անտի
քսան
եւ
երկու
հազարք։
5
Դարձեալ
խաւսել
սկսաւ
Տէր
ընդ
Գեդէոնի
եւ
ասէ.
Տակաւին
բազում
են
զաւրքդ.
ա՛ռ
տար
զնոսա
ի
ջուր
անդր,
եւ
անդ
զփորձ
ցուցից
դոցա
քեզ.
եւ
եղիցի
`
զոր
ասացից
թէ
ընդ
քեզ
երթիցեն,
եւ
զոր
ասացից
թէ
ոչ
երթիցեն`
նոքա
դարձցին։
6
Ապա
խաւսել
սկսաւ
Տէր
ընդ
Գեդէոնի
եւ
ասէ.
Ամենայն
այր
ի
զաւրականացդ`
որ
միանգամ
լափելով
լափեսցէ
լեզուաւ
իւրով
ի
ջրոյ
անտի
իբրեւ
զշուն,
ի
մի
կողմ
որոշեսջիր
զնոսա.
եւ
ամենայն
որ
ի
գուճս
հարեալ`
ցռուկ
հարկանիցէ,
զայն
ուրոյն
կացուսջիր։
7
Եւ
գտան
շնաբարքն
լակելով
արք
իբրեւ
երեք
հարիւր.
եւ
այլքն
ամենայն
ի
գուճս
հարեալ
ցռակաթեալ
ըմպէին։
8
Կարի
բազում
են
զաւրքդ,
ասէ
Աստուած
ցԳեդէոն.
յորժամ
պատերազմին
յաղթես,
մոռանաս
զիմ
բարերարութիւնս,
որպէս
սովոր
են
առաջին
հարքն
ձեր։
9
Երկու
իմացական
տեսակ
յայտնեցան
ի
տեղւոջ
անդ։
10
Զահի
հարեալ
վատասիրտքն,
քանզի
մարմնասէրք
են`
ընդ
երկիր
միայն
պշուցեալ`
զերկինս
ոչ
կարեն
տեսանել,
յաւիտենական
կեանքն
ծածկեալ
է
ի
նոցանէ։
11
Իսկ
ինն
հազար
եաւթն
հարիւր
արքն
ի
ջուրսն
քննութեան
փորձեցան.
եւ
նոքա
յոլովագոյն
երկրաթաւալք
են,
եւ
զեխ
կենաց
աշխարհիս
ցանկացեալք.
թողեալ
զկանգնորդ
կեանսն`
ի
պորտ
եւ
յորովայն
սողեալ
կան։
12
Թէպէտ
եւ
ոչ
վատասիրտք
անուանեցան,
եւ
ոչ
ի
քաջացն
կողմանէ
արժան
էր
զնոսա
ասել։
13
Նոցա
ի
գուճս
հարեալ,
ի
վերայ
կրծիցն
անկեալ`
արջառաբար
ըմպէին
ջուր.
զանասնական
բարսն
յայտ
արարեալ,
որոց
երկիրս
միայն
է
բաժին։
14
Մի
ճանապարհ
է
երկոցունց
յիւրաքանչիւր
տունս
դառնալոյ.
Տունք
նոցա,
ասէ,
գերեզմանք
նոցա
եղիցին
։
15
Վասն
զի
ի
հողս
իւրեանց
կարդացին
զանուանս
իւրեանց ,
նոյնք
եղիցին
բնակութիւնք
նոցա
յաւիտեան.
չիմացեալք
զմարդկային
պատիւն,
հաւասարեցան
անասնոց
եւ
նմանեցին
նոցա։
16
Այս
նախատինք
ի
մարգարէէն
մարդկան
ասացան։
17
Իսկ
երեք
հարիւրքն
սակաւիկ
մի
զգլուխն
խոնարհեցուցեալ
ի
ցանկալի
վտակս
ջուրցն`
անուշութեամբ
ծայրիւք
մատանց
ձեռինն ,
ի
ներքոյ
ի
վեր
ընդդէմս
երեսացն
չթքելով,
լեզուաւք
իբրեւ
զշունս
լակեն.
ոչ
զբաւանդակ
ծարաւն
արբուցեալ,
այլ
փոքր
ի
շատէ
զերաշտութիւն
կոկորդացն
զովացուցանել։
18
Լեզուաւքն
զջուրսն
լակէին,
մտաւքն
ցանկացեալ
փութացեալ
զարիւն
թշնամեացն
յերկիր
թողուլ։
19
Նշանակ
է
սոսկ
մարդոց
սակաւապէտ
ստացուածոց.
թողեալ
զհիւթանիւթ
մամոնային,
ընդ
գունդս
դիւացն
տան
պատերազմ.
զխայթոց
մեղացն
փշրեն։
20
Որոց
երկիրն
եհաս
ի
վիճակ
ժառանգութեան
քաջացն,
նոքա
ոչ
միայն
մադիանացւոցն
յաղթեն,
այլ
եւ
անուանեալ
աստուածոցն
յաղթեն։
21
Յառաջ
քան
զընտրութիւն
զաւրացն`
նշան
ի
Տեառնէ
խնդրեաց
Գեդէոն.
նա
զմի
մեկնակ
խնդրեաց,
Աստուած
երիս
տեսակաւք
խորհուրդս
յայտնեաց
նմա.
զգզաթուն
եւ
զերեք
հարիւր
արանցն,
եւ
զսափորոցն`
հանդերձ
ճրագաւքն
լուցելովք
եւ
ձայնական
փողովքն։
22
Մի՛
բարկանար,
Տէր,
ասէ.
եթէ
ընդ
իսկ
իցես
ճշմարտութեամբ,
գալարեցից
եդից
զգզաթս
ի
մէջ
կալոյն.
եւ
իջցէ
անձրեւ
ի
վերայ
գեղմանն
միայն,
եւ
շուրջ
զնովաւ
երկիրն
ցամաք
մնասցէ։
23
Եւ
եղեւ
այնպէս.
քամեաց
զջուրն
ի
գզաթէ
անտի,
եւ
ելից
զկուրն։
24
Եւ
ի
վաղիւ
անդ
ոչ
նոյնպէս.
երկիրն
թացաւ,
եւ
գզաթն
ցամաք
մնաց։
25
Ցաւղն
մի
էր,
եւ
գզաթն
նոյն
էր.
բայց
տեսիլ
նշանին
յերկուս
բաժանեցաւ։
26
Շուրջ
զգզաթուն
լիճք
ջուրցն`
արիւն
մադիանացւոցն
էր.
իսկ
ցամաք
մնալ
գզաթուն`
արանցն
էր
ողջանդամ
ապրել
ի
պատերազմէն։
27
Բայց
իջանել
անձրեւուն
ի
վերայ
գեղման,
Հոգին
Սուրբ
Աստուծոյ,
որ
խաւսեցաւ
ի
մարգարէսն,
եւ
նոքաւք
զամենայն
երկիրս
ոռոգեաց։
28
Եւ
զի
խորհուրդ
էր
տեսական`
առժամայն
եւ
առ
ի
յապա
պահումն,
ոչ
ի
բաց
հեղու
զջուրն,
այլ
ի
կուր
մի
արկանէ
եւ
պահէ։
29
Դաւիթ
թագաւոր
նոցա
եւ
մարգարէ`
յետ
բազում
ամաց
եկեալ,
Հոգւովն
Սրբով
ասէր.
Իջցէ
որպէս
զանձրեւ
ի
վերայ
գեղման
։
30
Եւ
եթէ
զինչ
է
տէրութիւն
նորա`
յայտ
առնէ։
31
Առաջի
նորա
նախ
հնդիկք
անկցին
։
32
Խանձողն
զերծեալ
յերկնային
հրեղէն
բնութենէն
անկաւ
յերկիր,
եւ
եղեւ
հնդկագոյն։
33
Բայց
որդիք
ժողովրդեանն`
որ
փարիսեցիք
անուանեցան
ի
Սողոմոնի
վերայ
առնուն
զբոլոր
բանս
սաղմոսին։
34
Զիմաստութիւն
նորա
անձրեւ
ասացին,
եւ
զքառասնամեայ
զխաղաղութիւնն
զի՞նչ
արասցեն
արդեաւք.
զի
ոչ
կարասցէ
հասանել
ի
կատարումն
լուսնի։
35
Որոց
առաջի
հնդիկն
անկաւ,
ի
նա
կատարի
բոլոր
սաղմոսն։
36
Իսկ
փոխանակ
գզաթուն`
ապաքէն
զսուրբ
կուսին
բնութիւնն
ասացաք.
եւ
փոխանակ
ցաւղոյն
երկնից`
զբանական
աւետիս
հրեշտակին.
ապա
եւ
փոխանակ
կրին`
զմեծ
գետն
Յորդանանու
իմացիր,
յոր
եւ
գառն
Աստուծոյ
մկրտեցաւ։