Խրատք

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Իրաւունքի յուշարձաններ Աստուածաբանութիւն

ԺԱ .
1 Վասն արեգական եւ լուսնի, որք լուան Յեսուայ եւ եղեն զաւրավիգն նմա ի գործ պատերազմի։
       2 Ոչ հինգ թագաւորքն միայն էին անդ, այլ որպէս ոմանք յարտաքնոցն ասեն, թէպէտ եւ առասպելական բանք իցեն, երեք բիւր դեւք, ասեն, որ անկան յերկնից, հանին զմարդն ի դրախտէն, եւ զբոլոր աշխարհս ընկեցին ընդ մեղաւք եւ ընդ մահուամբ։ 3 Եւ այն աւր ի Գաբաւոն երեսուն հազարն այն եկեալ էին ի թիկունս աւգնականութեան հինգ թագաւորացն, թերեւս կարասցեն սատակել զորդիսն եբրայեցւոց, յորում ճրագն աղաւտ` երեւէր անշիջանելի. եւ խաւարասէր զաւրք չարին բազմանային, իբրեւ զթանձրութիւն մարախոյ զերկինս ծածկէին։ 4 Գոչեաց Յեսու որդի Նաւեայ իբրեւ զառիւծ. ներքուստ ի վեր դողացոյց, փախոյց եւ ցրուեաց զնոսա իբրեւ զվատ երամս աղուեսուց։ 5 Սուր ի վերայ եդեալ կոտորէր զնոսա մինչեւ ի կողմանս Ազեկայ եւ Մակեդեայ։ 6 Իսկ նոքա մինչ դեռ փախստեայ երթային յերեսաց որդւոցն Իսրայէլի զառ ի թափոջն Սորոնիմ, որոտաց Տէր յերկնից, եւ սկսաւ արկանել ի վերայ նոցա վէմս կարկտախառն. յորոց սատակեցան քանանացիքն առաւել քան ի սրոյ որդւոցն Իսրայէլի։
       7 Իսկ եթէ Յեսու բաւական էր առնուլ զվրէժ բարկութեան ի նոցանէ, վէմք կարկտին զի՞նչ պիտոյ էին նմա յաւգնականութիւն. վերագոյն ասացի` թէ իմացար։ 8 Սողուն է սատանայ, ոչ ի վերայ հողոյ, այլ ի վերայ աւդոյ, որ իբրեւ զամպ եկն եկաց ի վերայ քանանացւոցն ամենայն բազմագունդ դիւաւքն իւրովք։ 9 Յեսուայ նիզակն անդ չկարէր հասանել, վերին աւգնականի պէտք էին. զէն առ զէն եւ ձայն առ ձայն մարդկաձայն բարբառոյն. ձայն որոտմանն երկնաւոր սրոյն` հրածին կարկուտն` զվերին դիւացն զգունդսն տանջեցին։ 10 Ետես Յեսու զԱստուած վերագոյն քան զարեգակն եւ զլուսին, որ եւ հասեալ կայր նոցա յաւգնականութիւն։ 11 Բանիւ զանուանս լուսաւորացն հրամանաւ ի մէջ բերէր Յեսու. այլ մտաւք` Տեառն լուսաւորացն հրաման տայր, զի կացուսցէ. որպէս եւ գրեալ է . Արեգակնդ ի վերայ Գաբաւոնի կացցէ , եւ լուսինն ի վերայ ձորոյն Ելոնայ ։ 12 Թեթեւագոյն թեւս ունի արեգակն քան զլուսինն. իսկ Յեսու որդի Նաւեայ թեւաւորին եւ անթեւին հասարակ առնէր զհրամանս պատասխանւոյն. վասն զի զկառավարն ամենեցուն մաւտակաց տեսանէր։
       13 Դուռն են լսելիք մտաց. արեգակն եւ լուսին դրունս ոչ ունին լսելեաց, ընդ ո՞ր անկաւ հնչումն ձայնին ի ներքս։ 14 Յորժամ ականջաւքդ ստուգապէս զհրամանն հզաւրագոյն, ինքեանք քեզ առանց ականջաց դ կող քո լսել նմա։ 15 Ոչ հրաձգութիւնս յերկինս խնդրէր, այլ զարեւապաշտսն յանդիմանէր։ 16 Մշտաշարժ ասեմք զարեգակն, որպէս զաւդոյ բնութիւն։ 17 Դիւրին է կենդանւոյ կեալ ի միում տեղւոջ. իսկ յարաշարժ շնչոյ նորա անհնարին է։ 18 Յեսու այնպէս սաստեաց լուսաւորացն, իբրեւ զանշունչ քարինս ընդարմացոյց` միով առ երկուս կշռելով։