Բայց
զի՞նչ
արդեօք
տարփանք
քեզ՝
եւ
Բիւրասպեայ
Աժդահակայ
փծուն
եւ
անճոռնի
առասպելքն
իցեն.
եւ
կամ
է՞ր
սակս
զմեզ
Պարսից
անյարմար
եւ
անոճ
բանից,
մանաւանդ
թէ
առաւել
վասն
անբանութեան,
առնես
աշխատ,
եւ
անբարի
առաջնոյ
նորա
բարերարութեան,
եւ
դիւաց
նմա
սպասաւորութեան,
եւ
ոչ
վրիպեցուցանել
կարելոյ
զվրիպեալն
եւ
զսուտն.
եւ
ուսոցն
համբուրումն,
եւ
անդուստ
վիշապացն
ծնունդ,
եւ
յայնմ
հետէ
չարութեան
յաճախութիւն,
ծախել
զմարդիկ
ի
պէտս
որովայնի:
Իսկ
ապա
եւ
Հրուդենայ
ումեմն
զնա
կապել
սարեօք
պղնձեօք,
եւ
ի
լեառնն
տանել,
որ
կոչի
Դըմբաւընդ:
Այլ
եւ
ի
ճանապարհի
ննջելն
Հրուդենայ,
եւ
Բիւրասպեայ
քարշելն
ի
բլուրն,
եւ
զարթչելն
Հրուդենայ,
եւ
տանել
զնա
յայրս
ինչ
լերինն
եւ
կապել,
եւ
զինքն
անդրի
ընդդէմ
նորա
հաստատել.
յորմէ
պակուցեալ՝
հնազանդեալ
կայ
շղթայիցն,
եւ
ոչ
զօրէ
ելանել
եւ
ապականել
զերկիր:
Զի՞նչ
քեզ
այսոքիկ
կարօտութիւն
առասպելք
սուտք,
կամ
զի՞նչ
պէտք
անմիտ
եւ
անհաճար
բանից
յարմարանք:
Մի՞
արդեօք
յունական
պերճ
եւ
ողորկ
առասպելքն
իցեն
հանդերձ
պատճառաւ,
որք
զճշմարտութիւն
իրաց
այլաբանաբար
յինքեանս
ունին
թաքուցեալ:
Այլ
ասես՝
մեզ
պատճառս
տալ
անբանութեան
նոցա,
եւ
զարդարել
զանզարդսն:
Նոյն
առ
ի
յինէն
քեզ
բան.
զի՞նչ
այսոքիկ
կարօտութիւնք.
ո՞րպիսի
իղձք՝
անբաղձալւոյ
իրիք
բաղձալ
եւ
մեզ
յաւելուլ
աշխատութիւն:
Այլ
տացուք
զայսոսիկ՝
մանկականի
քոյոց
տիոց
եւ
անհասութեան
խակութեանդ
լեալ
տարփանք:
Վասն
որոյ
եղիցի
եւ
աստանօր
լնուլ
մեզ
զփափագ
կամաց
քոց:
