Մեծաւ
պնդութեամբ
առնէր
վրէժխնդրութիւն
հաւատոց
եւ
վարուց
երանելին
Տրդատ,
առաւել
այնոցիկ,
որ
բացեայ
կողմանքն
էին
յիւրում
իշխանութեանն:
Վասն
որոյ
եկեալ
գործակալք
կողմանցն
արեւելից
հիւսիսոյ,
վերակացուք
հեռաւոր
քաղաքին,
որ
կոչի
Փայտակարան՝
ասեն
ցարքայ.
«Եթէ
կամիցիս
ուղղութեամբ
վարել
կողմանցն
այնոցիկ
ըստ
այսմ
հաւատոյ՝
առաքեա՛
նոցա
եպիսկոպոս
ի
զաւակէ
սրբոյն
Գրիգորի,
զի
յոյժ
փափագելով
խնդրեն.
եւ
գիտեմք
հաւաստի,
թէ
ի
հռչակեալ
անուանէն
Գրիգորի՝
ակնածեսցեն
եւ
ի
նորին
զաւակէ,
առնել
զամենայն
ըստ
հրամանիե:
Այսմ
հաւանեալ
երանելին
Տրդատ՝
տայ
նոցա
եպիսկոպոս
զմանուկն
Գրիգորիս,
զերէց
որդին
Վրթանիսի:
Թէպէտ
եւ
յանլիութիւն
աւուրցն
հայելով՝
պարականոն
զիրն
վարկանէր,
այլ
տեսեալ
զհոգւոյն
մեծանձնութիւն,
եւ
զմտաւ
ածեալ
զՍողոմոն
երկոտասանամեայ
թագաւորեալ
Իսրայելի՝
առաքէ
բազում
համարձակութեամբ,
հանդերձ
Սանատրկաւ
ոմամբ
յիւրմէ
ազգէն
Արշակունեաց:
Որոյ
երթեալ՝
լինէր
օրինակ
բարի,
հայրենականօքն
վարելով
առաքինութեամբք.
այլ
կուսութեամբ
գեր
ի
վերոյ
քան
զհարսն,
եւ
պատժականաւ
զոյգ
ընդ
թագաւորին:
Իսկ
ի
հասանել
համբաւոյ
վախճանին
Տրդատայ,
ի
դաւելոյ
նորին
Սանատրկոյ
եւ
այլոց
ոմանց
հանապազասուտ
արանց
Աղուանից՝
սպանին
զերանելին,
ընթադրեալ
ձիովք,
բարբարոսքն
ի
Վատնեան
դաշտին,
մերձ
ի
Կասբիականն
կոչեցեալ
ծով:
Զոր
բարձեալ
սարկաւագաց
նորին,
բերելով
ի
փոքր
Սիւնիս,
թաղեցին
յԱմարաս
աւանի:
Իսկ
Սանատրկոյ
թագ
կապեալ
ինքեան՝
ունի
զքաղաքն
Փայտակարան.
զօրութեամբ
օտար
ազգաց
խորհէր
տիրել
բոլորումս
Հայոց:
