Սաստիկ
եւ
յոյժ
ահաւոր
էր
ի
վերայ
անիրաւաց
Վաղենտիանոս.
ուստի
եւ
զբազում
իշխանս
վասն
յափշտակութեան
սատակեաց,
եւ
զՌոդանոս
ոմն
ներքինապետ
այրեաց
կենդանւոյն.
քանզի
երիցս
հրամայեաց,
եւ
ոչ
դարձոյց
զյափշտակութիւն
ընչից
կնոջ
միոյ
այրւոյ:
Եւ
ի
նմին
աւուր
հասեալ
այնց
հրեշտակաց
զորս
ի
Հայսն
առաքեաց՝
ցասուցին
զնա
առաւել
զրուցով
խրոխտալոյն
Արշակայ:
Եւ
վասն
զի
ի
ժամուն
յայնմիկ
առ
ձեռն
ունէր
զբարկութիւն՝
հրամայեաց
զՏրդատ
եղբայր
նորա,
զհայր
մանկանն
Գնելոյ,
սպանանել,
եւ
Թէոդոսի
զօրու
ծանու
ի
վերայ
Հայոց
դիմել:
Որոյ
հասեալ
ի
սահմանս
Հայոց
զարհուրի
Արշակ
եւ
առաքէ
ընդ
առաջ
նորա
զմեծն
Ներսէս.
եւ
ի
հաշտութիւն
մաղթեալ՝
տայ
լիով
զխափանեալ
հարկսն,
եւ
պայծառ
պատարագօք
ընդ
նմին
իսկ
արձակէ
զմեծն
Ներսէս:
Որոյ
երթեալ
եւ
ի
հանդարտութիւն
զթագաւորն
շրջեալ՝
մեծարի
ի
նոցանէ
յոյժ.
նա
եւ
զպատանդսն
խնդրեալ
առնու
եւ
դառնայ:
Եւ
կոյս
մի
անուն
Ողոմպիադայ,
յազգէ
կայսեր,
կին
ածէ
Արշակայ:
Բայց
կայսերն
բարերարութիւն
արարեալ
մանկանն
Գնելոյ,
յաղագս
զուր
ի
նոցանէ
մահուանն
Տրդատայ
հօր
նորա,
տայ
նմա
զպատիւ
հիւպատոսութեան,
եւ
գանձս
յոլովս:
Ընդ
որ
խանդացեալ
Տիրիթ՝
խորհէր
նմա
չարիս
հանապազ,
սպասելով
ի
դիպող
աւուր: