Գրեմ
քեզ
այժմ
եւ
որ
ինչ
առանձին
մերոյ
աշխարհիս
գործք,
երկրորդ
առնելով
գիրս,
սկսեալ
ի
թագաւորութենէն
Աղեքսանդրի,
մինչեւ
ցթագաւորութիւն
սրբոյ
եւ
քաջի
առնն
մեծին
Տրդատայ,
կարգաւ,
որ
ինչ
եղեալ
աստ
գործ
քաջութեան
եւ
արութեան,
իմաստից
եւ
կարգաց
միոյ
միոյ
ուրուք
ի
նոցանէ,
որք
յարքայէն
Պարսից
յԱրշակայ
եւ
ի
Վաղարշակայ
եղբօրէ
նորա,
զոր
մերոյ
ազգիս
թագաւորեցոյց.
եւ
որ
ինչ
որք
յետ
նորա
եղեն
թագաւորք
աշխարհիս
մերոյ
ի
նորին
սերմանէ,
որդի
ի
հօրէ
առնլով
զտէրութիւնն՝
անուանեցան
Արշակունիք
յԱրշակայ.
աւելորդքն
յազգ
եւ
ի
բազմութիւն
աճեցեալք,
եւ
միակն
ըստ
կարգի
հետեւանայ
ի
թագաւորութիւն:
Բայց
գրեմ
կարճ
ի
կարճոյ՝
որ
ինչ
մեզ
անկն
է,
եւ
զաւելորդսն
թողում:
Քանզի
բաւական
է
յաղագս
այլոց
ազգաց
որ
ինչ
ի
բազմաց
ասացեալ
եղեւ:
Յետ
տիրելոյն
ամենայն
տիեզերաց
Աղեքսանդրի
Մակեդոնացւոյ,
որդւոյ
Փիլիպպեայ
եւ
Ոլոմպիադայ,
որ
էր
քսան
եւ
չորրորդ
յԱքիղղայ,
բազմաց
տալով
զտէրութիւնն
կտակաւ,
զի
ամենեցուն
իշխանութիւն՝
Մակեդոնացւոցն
անուանեսցի՝
ինքն
մեռանի:
Զկնի
որոյ
թագաւորեաց
Բաբելովնի
Սելեւկիոս,
զյոլովից
կորզելով
զիշխանութիւն.
ուստի
եւ
զՊարթեւս
հնազանդեաց
մեծաւ
պատերազմաւ,
եւ
կոչեցաւ
Նիկանովր
այնորիկ
աղագաւ:
Սորա
տիրեալ
ամս
երեսուն
եւ
մի՝
թողու
զթագաւորութիւնն
որդւոյն
իւրում
Անտիոքայ,
անուանեցելոյն
Սաւտէր,
ամս
ինն
եւ
տասն:
Զսա
յաջորդէ
Անտիոքոս,
ասացեալն
Թեւոս,
ամս
տասն.
եւ
ի
մետասաներորդին
ապստամբեն
Պարթեւք
ի
ծառայութենէ
Մակեդոնացւոցն:
Ուստի
եւ
թագաւորեաց
Արշակ
Քաջ,
որ
էր
ի
զաւակէ
Աբրահամու,
ի
Քետուրական
ծննդոց,
առ
ի
հաստատել
բանին
Տեառն
առ
Աբրահամ,
թէ
«թագաւորք
ազգաց
ի
քէն
ելցեն»:
