Պատմութիւն Հայոց

Իսկ Սմբատ հանդերձ մանկամբն Արտաշիսիւ աճապարէր հասանել ի սահմանս Ուտէացւոց: Ընդ առաջ նորա ելին զօրք այնր կողմանն, նա եւ նախարարքն զորս եթող Երուանդ: Զայն իբրեւ լուան այլ նախարարքն Հայոց՝ լուծանէին լքանէին եւ զատչել յԵրուանդայ խորհէին. նա եւ զայն եւս տեսանէին, եթէ զօրքն Հռոմայեցւոց ոչ հասին նմա ի թիկունս: Իսկ Երուանդ առաւել եւս յորդագոյն տայր զպարգեւսն, եւ բաշխէր միոյ միոյ ումեք ի նոցանէ զգանձսն. եւ որչափ շատ տայր՝ շատ եւս ատելի լինէր: Քանզի գիտէին ամենեքեան, եթէ ոչ առ առատութեան տայ, այլ առ երկիւղի վատնէ: Եւ ոչ այնչափ սիրելի զայնոսիկ առնէր, որոց շատն տայր, քան թէ թշնամի զայնս՝ որոց ոչն տայր պերճագոյնս: