Յետ
ամենայն
առաքինութեանց
եւ
գործոց
ուղղութեանց
Արտաշիսի,
հրամայէ
զսահմանս
գիւղից
եւ
ագարակաց
որոշել.
քանզի
բազմամարդացոյց
զաշխարհս
Հայոց,
եկամուտս
բազումս
ածելով
ազգս,
եւ
բնակեցուցանելով
ի
լերինս
եւ
ի
հովիտս
եւ
ի
դաշտս:
Եւ
նշանս
սահմանացն
հաստատեաց
այսպէս.
հրաման
տալով
քարինս
կոփել
չորեքկուսիս,
եւ
պնակաձեւ
փոսել
զմէջսն,
ծածկելով
յերկրի.
եւ
չորեքկուսիս
ի
վերայ
յարուցանել
ամբարտակս,
սակաւ
ինչ
բարձրագոյն
յերկրէ:
Ընդ
որ
նախանձեալ
Արտաշրի
որդւոյ
Սասանայ՝
զնոյն
նման
հրամայէ
առնել
եւ
ի
Պարսից
աշխարհին
եւ
յիւր
անունն
անուանել,
զի
մի՛
եւս
յիշեսցի
անունն
Արտաշիսի:
Բայց
ասի,
ի
ժամանակս
Արտաշիսի
ոչ
գտանել
երկիր
անգործ
յաշխարհիս
Հայոց,
ո՛չ
լեռնային
եւ
ոչ
դաշտային,
յաղագս
շինութեան
երկրիս: