Յեօթն
եւ
ի
տասներորդի
ամի
ինքնակալութեան
իւրում
Աւգոստոս
Կոստանդոս,
որդի
Կոստանդիանոսի,
թագաւորեցուցանէ
զՏիրան
որդի
Խոսրովու,
եւ
առաքէ
ի
Հայս
հանդերձ
մեծաւն
Վրթանաւ:
Որոյն
եկեալ,
ունի
զաշխարհս
մեր
խաղաղութեամբ,
հաշտութիւն
ընդ
Պարսս
առնելով
եւ
ոչ
պատերազմունս.
հարկելով
Յունաց,
այլ
եւ
մասնաւոր
ինչ
Պարսից՝
կայր
ի
հանդարտութեան
իբրեւ
զհայր
իւր,
ոչ
ինչ
արութիւն
քաջութեան
եւ
սորա
ցուցեալ.
նա
եւ
ոչ
հայրենի
առաքինութեանն
հետեւեալ,
այլ
թուլացեալ
յամենայն
բարեպաշտութենէ
գաղտնի,
ոչ
իշխելով
համարձակ
պատուել
զախտն
ի
մեծէն
Վրթանիսէ:
Իսկ
յետ
լնլոյ
հնգետասան
ամաց
եպիսկոպոսութեան
մեծին
Վրթանայ՝
փոխի
յաշխարհէս
յերրորդ
ամի
Տիրանայ:
Եւ
ի
հրամանէ
նորին
տարեալ
հանգուցանեն
ի
գեօղն
Թորդան,
իբրեւ
մարգարէական
ակամբ
հայեցեալ՝
որ
զկնի
բազում
ժամանակաց
եւ
հօրն
ի
նոյն
տեղւոջ
հանգուցան
նշխարք:
Եւ
յաջորդէ
զաթոռն
Յուսիկ
որդի
նորին
ի
չորրորդ
ամին
Տիրանայ,
յոյժ
հետեւող
եղեալ
հարցն
առաքինութեան: