ԿԱԿԱՉՆԵՐ
Քո՛յր
իմ,
ցանքին
մէջ
կակաչներ
կան,
քաղէ՛.
Ահա
սիրող
սիրտերու
պէս
կ'արիւնին:
Պիտի
իրենց
բաժակներէն
բիւրեղէ
Խըմենք
ալիքն
արեւին:
Անոնք
ա՛յնչափ
բըռընկեր
են՝
որ
կարծես
Հըրդեհն
իրենց
կ'այրէ
դաշտերը
անհուն:
Պիտի
իրենց
բաժակներէն
հըրակէզ
Խըմենք
կայծերն
աստղերուն:
Քոյր
իմ,
քաղէ՛,
լորի
մը
պէս
ծածկըւած
Ցորեններուն
մէջ՝
որ
մեղմիկ
կը
նազին:
Պիտի
իրենց
բաժակներէն
բոսորած
Խըմենք
արիւնն
ակօւն
մէջէն
Կ'անցնին
զերդ
փայլակ:
Արտըս
ոսկո՜ւն
է…
Մերթ
կ'ելլէ,
հովէն,
Դեղձանիկ
մը,
թի՛ռ,
Ոսկեծուփ
ծովէն:
Օրօ՜ր,
ոսկո՛ւն
արտ,
Օ՜ր
տուր,
հասո՛ւն
արտ,
Գամ
ոսկիդ
հընձեմ
Մանգաղով
արծաթ:
