Բ .
1
Վասն
անցանելոյ
Յեսուայ
ընդ
Յորդանան։
2
Անդ
ի
սինէական
լերինն
զժողովուրդն
չարար
արժանի
ի
վեր
ի
լեառն
ելանելոյ,
բայց
միայն
զՄովսէս.
եւ
յայտ
արար
զանմատոյցն
պատիւ
աստուածութեան
իւրոյ։
3
Եւ
աստ
առ
ափն
Յորդանանու
զնոյն
պատիւ
մեծարանաց
տապանակին
ցուցանէ,
բացագոյն
երթեալ
ժողովրդեան
ի
նմանէ
իբրեւ
երկու
հազար
կանգուն.
անդ
մատամբն
Աստուծոյ
փորագրեալ
էր
զգիր
տախտակացն.
աստ
եւ
անուն
Յիսուսի
գրով
հաստատեալ
կայր.
Մարգարէ
ձեզ
յարուսցէ,
ասէ
Մովսէս,
յեղբարց
ձերոց
իբրեւ
զիս,
նմա
լուիջիք
։
4
Մեծ
ոմն
ի
հեբրայեցւոցն
եկեալ
պատմեաց
մեզ.
Ժողովուրդն,
ասէ,
յամպն
եւ
ի
ծովն
եւ
ի
Մովսէս
մկրտեցան.
եւ
Աստուած
անուն
լռէր
ի
տեղւոջն։
5
Սովին
բարբառով
եւ
ես
երկրորդեմ։
6
Ոտք
քահանայիցն
ի
ջուրն
Յորդանան
մկրտեցան,
իսկ
այլ
մարմինն
ցամաք
մնաց,
վասն
զի
երկաթոյ
ծնունդք
էին
եւ
ոչ
ջրոյ։
7
Տապանակն
զանձն
իւր
ոչ
մկրտէ,
վասն
զի
անուն
մարդոյ
առանց
մարմնոյ
եւ
հոգւոյ
ոչ
մկրտի .
սոյնպէս
եւ
անուն
Աստուծոյ
անուամբ
տապանակին
նշանակէր։
8
Պահի
անունն
ի
ցամաքի
առանց
մկրտութեանն,
մինչեւ
զգեցցի
նոյն
անուն
մարմին
եւ
ոգի,
եւ
նովին
մարմնով
եւ
ոգւով
մկրտեսցի
ի
նոյն
ի
Յորդանան
գետ։
