Իսկ
թագաւորն
Տրդատայ
ամենայն
Հայաստանօք
իջեալ
ի
դաշտն
Գարգարացւոց՝
պատահէ
հիւսիսականացն
ճակատու
պատերազմի.
եւ
ի
խառնել
երկոցունց
կողմանցն՝
յերկուս
ճեղքէ
զամբոխ
թշնամեացն,
սկայաբար
շահատակելով:
Ոչ
կարեմ
ասել
զերագութիւն
ձեռինն,
ո՛րպէս
անբաւք
ի
նմանէ
յերկիր
անկեալ
թաւալագլոր
խաղային,
օրինակ
իմն
ի
գեղեցիկ
ցանցորդէ
լի
ձկամբք
յերկիր
թօթափեալ
ցանցոյն,
կայտռէին
յերեսս
երկրին:
Զոր
տեսեալ
թագաւորին
Բասլաց՝
մօտ
հասանէ
յարքայն.
եւ
հանեալ
յասպազինէն
զներդեայ
քեմխտապատ
պարանն,
եւ
կորովութեամբ
ձգեալ
յետուստ
կողմանէ՝
ճահ
դիպեցուցանէ
յուս
ձախակողմանն
եւ
յանութ
աջակողմանն.
զի
էր
վերացուցեալ
զձեռնն
ածել
ումեք
սուսերաւ.
եւ
ինքն
վառեալ
վերտ
պահպանակօք,
ուր
ոչ
գծէին
նետք:
Եւ
քանզի
ոչ
կարաց
շարժել
ձեռամբ
զհսկայն՝
զլանջօք
առ
երիվարին.
եւ
ոչ
այնչափ
ինչ
շութափեաց
մտրակել
զերիվարն,
քան
թէ
ահեակ
ձեռամբն
ի
ներդեայն
աճապարեալ
սկային,
եւ
սաստկութեամբ
ուժոյն
զիւրեաւ
ցանցեալ՝
ի
ճահ
դիպեցուցանէր
զերկսայրին,
եւ
ընդ
մէջ
կտրէր
զայրն
եւ
զոյգ
ընդ
պարանոցին
զգլուխ
երիվարին:
Իսկ
զօրացն
ամենայնի
տեսեալ
զթագաւորն
իւրեանց
եւ
զզօրաւորն
միջակտուր
յայնպիսի
ահաւոր
բազկէ
լեալ՝
ի
փախուստ
դառնային.
զորոց
զհետ
մտեալ
Տրդատ,
վարէ
մինչեւ
յաշխարհն
Հոնաց:
Եւ
թէպէտ
ոչ
փոքր
հարուած
եհաս
զօրացն
իւրոց,
եւ
բազմաց
անկումն
մեծամեծաց,
յորում
մեռաւ
եւ
սպարապետն
ամենայն
Հայոց
Արտաւազդ
Մանդակունի,
սակայն
Տրդատ
անտի
ըստ
հայրենի
օրինին
պատանդս
առեալ
դառնայ:
Որով
պատճառաւ
միաբանեալ
զամենայն
հիւսիսի,
հանեալ
զօր
բազում,
գումարտակ
արարեալ՝
խաղայ
յաշխարհն
Պարսից,
ի
վերայ
Շապհոյ
որդւոյ
Արտաշրի,
չորս
յիւրոցն
առնելով
զօրավարս,
զՄիհրան
առաջնորդ
Վրաց,
վստահացեալ
վասն
ի
Քրիստոս
հաւատոցն,
եւ
զԲագարատ
ասպետ
եւ
զՄանաճիհր
նահապետ
Ռշտունեաց
եւ
զՎահան
նահապետ
Ամատունեաց:
Բայց
յաղագս
հաւատոցն
Միհրանայ
եւ
աշխարհին
Վրաց
ասել
կայ
մեզ
առաջի:
