Մեսրոպայ
կացեալ
յանապատ
եւ
ի
հովանաւոր
տեղիսն,
որ
Շաղգոմքն
անուանին՝
բովանդակեաց
զվարդապետութիւնս
առաջին
առելոց
խմբից:
Քանզի
ոչ
որպէս
զարուեստ
ուսուցանէր,
այլ
իբրեւ
զհոգի
առաքելաբար
աշակերտացն
տայր:
Յետ
որոյ
թողեալ
վերակացուս
յիւրոց
աշակերտացն
ի
նմին
տեղւոջ,
զՂեւոնդ
եւ
զԵնովք
ի
Սպեր,
իսկ
ի
Դերջան
զնոցին
եպիսկոպոսն
զԳինդ,
եւ
յԵկեղեաց
զԴանան՝
ինքն
եկեալ
յԱյրարատ՝
անցանէ
յառաջնոյ
բնակութեան
գաւառն
Գողթն:
Քանզի
մնացեալ
արմատ
դառնութեան
հեթանոսական
աղանդոյն
ի
ժամանակի
անիշխանութեանն
ի
վեր
երեւեալ՝
ի
բազումս
տարածեցաւ.
զորս
բնաբարձ
արարեալ
երանելւոյն
հանդերձ
օգնականութեամբ
հօրաբարոյին
Գտայ
որդւոյ
Շաբիթայ,
իշխանի
գաւառին,
տեղեկանայր
եւս,
եթէ
չարեացն
վարդապետք
նախագոյնք
ի
Բաղասականն
են
կողմանս:
Ուր
երթեալ
զբազումս
յուղղութիւն
ածէ,
եւ
զսակաւսն
անդարձս
յիշխանութիւն
Հոնաց
հալածականս
առնէ:
Հաւատալով
զվարդապետութիւն
կողմանցն
այնոցիկ
եպիսկոպոսին,
որում
Մուշեղն
կոչէին՝
ինքն
դառնայ
զԳարդմանայ
ձորովն.
զի
եւ
ի
նմա
լուաւ
լինել
ի
նոցին
ընկերաց
աղանդոյն.
զորս
գտեալ՝
ածէ
եւ
զնոսա
ի
գիտութիւն
ճշմարտութեան,
հանդերձ
վերստին
ուղղութեամբ
իշխանին
Գարդմանաց,
որում
անուն
էր
Խուրս:
Հրաւիրի
անտի
ի
բդեշխէն
Գուգարացւոց
Աշուշայէ՝
յաղագս
նորին
գործոյ
գալ
յիւր
իշխանութիւնն
ի
գաւառն
Տաշրաց.
ուր
երթեալ՝
լաւագոյնս
վարդապետեաց
եւ
հաստատագոյնս
քան
զամենայն
աշակերտեալսն.
առ
որով
ժամանակաւ
Արձիլ
ոմն
էր
կացեալ
թագաւոր
Վրաց:
Ապա
եկեալ
եւ
առեալ
Մեսրոպայ
եւ
մեծին
Սահակայ
զնոյն
աշակերտս,
զՅովսէփ
եւ
զմիւս
ընկեր
նմին
ի
Կողբ
գեղջէ,
որում
անուն
Եզնիկ
կոչէր՝
առաքեն
ի
Միջագետս
ի
քաղաքն
Եդեսիայ.
զի
որ
միանգամ
գտցին
անդ
գիրք
ասացեալ
նոցին
սրբոց
հարցն
առաջնոց՝
թարգմանեալ
ի
մեր
լեզուս
բերցեն
փութով,
զի
յետ
այնր
ի
Բիւզանդիոն
առաքեսցին
ի
նոյն
գործ:
Որոց
ընկալեալ
զհրապուրական
թուղթս
սուտակասպասաց
ոմանց,
իբր
թէ
պատրաստին
մեծն
Սահակ
եւ
Մեսրոպ
զայլս
առաքել
ի
Բիւզանդիոն.
վասն
որոյ
առանց
հրամանի
վարդապետացն
իւրեանց՝
նոյն
ընդ
նոյն
չուեալ
գնացին
ի
Բիւզանդիոն,
նախանձաւոր
բարեաց
եղեալ
ուսմանց.
եւ
քաջ
վարժեալ
հելլէն
դպրութեամբ՝
ձեռնարկեցին
ի
թարգմանել
եւ
ի
գրել:
Եւ
ընդ
նոսա
նախանձեալ
ընկերաց
իւրեանց
աշակերտակցաց,
որոց
անուանքն
Ղեւոնդ
եւ
Կորիւն
կարդային՝
յիւրեանց
կամաց
ելին
առ
նոսա
ի
Բիւզանդիոն:
Ապա
ելանեն
անդր
Յովհան
եւ
Արձան,
զորս
կանխագոյն
առաքեալ
էր
մեծին
Սահակայ
եւ
Մեսրոպայ.
որոց
յուլաբար
ուղեւորեալ
եւ
ծուլաբար
դեգերեալք՝
պատաղեցան
ի
Կեսարիայ:
Որոց
ընդունելութիւն
ամենեցուն
մեծապէս
արար
Մաքսիմիանոս
եպիսկոպոս
Բիւզանդացւոց:
