ՍԱՐԴԸ
Կախարդ
գիշեր։
Լուսաւոր,
Խաւաքարտէ
գեղազարդ
Կամարներէն՝
պարուհի
Մ’երիտասարդ,
որպէս
սարդ,
Օրօրուելով
կը
սահի
Աստղերն
ի
վար,
որ
քամեց։
Երկինքն
ոստայնն
է
իր
մեծ։
Թելերն
իր
շուրջ
կը
շողան
Ինկող
զոհի
սարսուռով։
Կ’արձակեն
ձայն
մ’յաղթական,
Գերութեան
երգ
մը
խըռով։