Եւ
վասն
զի
հաճոյ
թուեցաւ
մեզ
զաշխատութիւնն,
որ
ի
վերայ
քոյ
հրամանիդ,
համարել
հեշտութիւն,
քան
զառ
ի
յայլոցն
որ
ի
կերակրոց
եւ
յըմպելեաց
լինի
խրախճանութիւնք՝
հաւանեցաք
անցանել
սակաւուք
եւ
ընդ
կարգ
բանից
պատերազմացն
որ
ի
Հայկեանն
Արամայ:
Սա
այր
աշխատասէր
եւ
հայրենասէր
եղեալ,
որպէս
ցուցանէ
նոյն
պատմագիր,
լաւ
համարէր
զմեռանելն
ի
վերայ
հայրենեացն,
քան
թէ
տեսանել
զորդիս
նորա
տիրել
արանց
օտարաց:
Այս
Արամ,
սակաւուք
ամօք
յառաջ
քան
զտիրելն
Նինոսի
Ասորեստանեայց
եւ
Նինուէի,
նեղեալ
յազգացն
որ
շուրջ
զիւրեաւ՝
ժողովէ
զբազմութիւն
ընտանի
արանց
քաջաց
եւ
աղեղնաւորաց,
եւ
որք
ի
տէգ
նիզակի
կամակարողք,
նորատիք
եւ
հարուստք
յոյժ
եւ
յաջողաձեռնութիւն
իսկ,
եւ
երեսաւորք
ի
սիրտ
եւ
ի
պատրաստութիւն
պատերազմի,
իբր
թէ
բիւրս
հինգ:
Պատահէ
Մեդացւոցն
երիտասարդաց,
որոց
առաջնորդէր
Նիւքար
ոմն
ասացեալ
Մադէս,
այր
հպարտ
եւ
պատերազմասէր,
որպէս
ցուցանէ
նոյն
ինքն
պատմագիրն,
յեզերս
սահմանացն
Հայոց:
Որոց
միանգամ
քուշանաբար
հինիւ
սմբակակոխ
արարեալ
զսահմանս
Հայոց՝
ծառայեցոյց
ամս
երկուս:
Որում
յանկարծօրէն
ի
վերայ
հասեալ
Արամ
յառաջ
քան
զծագել
արեգական՝
սատակեաց
զբազմութիւն
ամբոխիցն,
եւ
զնոյն
ինքն
զՆիւքարն
զկոչեցեալն
Մադէս
ձերբակալ
արարեալ
ածէ
յԱրմաւիր,
եւ
անդ
ուրեմն
ի
ծայրս
աշտարակի
պարսպին
ցից
վարեալ
երկաթի
ընդ
ճակատն,
յորմն
վարսել
հրամայէ,
ի
տեսիլ
անցաւորաց
եւ
ամենայն
եկելոց
անդր.
եւ
զաշխարհն
նորա
մինչեւ
ի
լեառնն
անուանեալ
Զարասպ՝
ի
ծառայութեան
հարկի
կալաւ
մինչեւ
ցթագաւորութիւնն
Նինոսի
ի
վերայ
Ասորեստանի
եւ
Նինուէի:
Իսկ
Նինոս
թագաւորեալ
ի
Նինուէ՝
յիշատակ
քինու
զնախնւոյն
իւրոյ
զԲելայ
ունէր
ի
մտի,
ի
զրուցաց
ուսեալ.
եւ
զայս
խորհէր
հատուցանել
յամս
ձիգս,
նկատել
որսալ
զյաջողութիւն
աւուրց,
բառնալ
ջնջել
զամենայն
ճետ
սերմանեալ
յարանց
քաջին
Հայկայ:
Այլ
երկիւղ
կասկածանաց
խարդաւանակ
լինելոյ
իւրոյ
թագաւորութեանն
զայսպիսիս
համարեալ
իրագործութիւնս՝
ծածկէ
զչարութիւնն,
եւ
հրամայէ
նմա
զնոյն
իշխանութիւն
անկասկածաբար
ունել.
եւ
համարձակութիւն
տայ
նմա
վարսակալ
ածել
մարգարտեայ,
եւ
երկրորդ
նորա
կոչել:
Այլ
այս
շատասցի
ասել
այսչափ.
քանզի
չթողացուցանէ
զմեզ
որ
առաջիկայս
է
իր՝
յեզերումն
յամել
այսր
պատմութեան:
