Ի
ժամանակին
յայնմիկ
թագաւորեցուցանէ
զեղբայր
իւր
զՎաղարշակ
աշխարհիս
Հայոց,
զհիւսիսի
եւ
զարեւմուտս
տալով
նմա
սահմանս:
Սա,
որպէս
յառաջնում
մերում
մատենին
գրեցաք,
այր
քաջ
եւ
խոհեմ՝
ընդարձակ
տիրեաց
ի
վերայ
սահմանաց
իւրոց,
եւ
կարգս
կենցաղականս,
որչափ
մարթէր,
սահմանեաց
աշխարհիս.
եւ
նախարարութիւնս
եւ
նոցին
նախարարութեանցն
նահապետութիւնս
հաստատեաց
զարս
պիտանիս,
որք
ի
զաւակաց
նախնւոյն
մերոյ
Հայկայ
եւ
յայլոց:
Քանզի
յետ
սանձահարելոյ
զՄակեդոնացիս
եւ
դադարելոյ
պատերազմացն՝
սկիզբն
առնէ
բարեգործութեանց
Պարթեւն
քաջ.
նախ
եւ
առաջին
փոխարէն
բարեաց
հատուցանելով
առնն
զօրաւորի
եւ
իմաստնոյ,
որ
ի
Հրէիցն՝
Շամբատայ
Բագրատ.
տալով
նմա
իշխանութիւն
ազգաւ
թագադիր
լինել
Արշակունեաց.
եւ
որ
ի
նմանէ
ծնեալ
ազգ՝
լինել
կոչմամբ
յանուն
նորա
Բագրատունի,
որ
է
այժմ
մեծ
նախարարութիւն
ի
մէջ
աշխարհիս:
Քանզի
այս
Բագարատ
նախաձեռն
ընծայ
ըստ
կամաց
մատոյց
զինքն
Վաղարշակայ
յառաջ
քան
զպատերազմունսն
Արշակայ
ընդ
Մակեդոնացիսն,
եւ
սա
ի
դրան
արքունի:
Իսկ
ի
ծայրս
հայերէն
խօսից
կողմնակալ,
իշխան
բիւրուց
եւ
հազարաց,
յարեւմուտից
կուսէ:
Բայց
դարձցուք
անդրէն
ի
վեր,
պատմելով
յաղագս
պատերազմին
Վաղարշակայ
ընդ
Պոնտացիս,
եւ
որ
ի
Փռիւգիայ,
եւ
վասն
յաղթութեանն:
