Արտաշէս
թագաւորէ
Հայոց
փոխանակ
Արշակայ
հօր
իւրոյ
ի
քսան
եւ
ի
չորրորդ
ամի
Արշականայ
Պարսից
արքայի.
եւ
յառաջադէմ
եղեալ՝
ոչ
զերկրորդականն
ունի
գահ,
այլ
զաւագութեանն
թեկն
ածէ.
որում
հաւանեալ,
յանձն
առնու
Արշական
տալ
նմա
զնախագահութիւնն:
Քանզի
էր
այր
հպարտ
եւ
պատերազմասէր.
որ
եւ
արքունիս
իւր
ի
Պարսից
աշխարհին
շինեաց,
եւ
դրամ
առանձին
զիւր
պատկերն
հարկանէր.
եւ
զԱրշական
ընդ
իւրով
ձեռամբ
կացուցանէր
թագաւոր
Պարսից,
որպէս
զՏիգրան
որդի
իւր՝
Հայոց:
Բայց
տայ
զՏիգրան
որդի
իւր
ցպատանի
ոմն
Վարաժ
անուն,
որդի
Դատայ,
որ
ի
զաւակէ
Գառնկայ՝
որ
ի
Գեղամայ,
քանզի
էր
պատանին
նշաւակ
ի
նետաձգութիւն
կորովութեան,
ուսուցանել
զՏիգրան:
Զնա
իշխան
արքունականացն
արարեալ
որսոց,
եւ
շէնս
պարգեւեալ
նմա
զՀրազդան
գետով՝
յանուն
նորա
կոչի
ազգն
Վարաժնունի:
Բայց
զդուստր
իւր
զԱրտաշամայ
տայ
կին
Միհրդատայ
ումեմն
Վրաց
բդեշխի
մեծի,
որ
էր
ի
զաւակէ
Միհրդատայ,
Դարեհի
նախարարի,
զոր
կացուցեալ
էր
Աղեքսանդրի
ի
վերայ
գերութեանն
Վերիացւոց
աշխարհին,
որպէս
յառաջն
պատմեցաք.
եւ
հաւատայ
նմա
զկողմնակալութիւն
հիւսիսային
լերանցն
եւ
Պոնտոս
ծովու:
