Յետ
մահուանն
Սանատրկոյ
արքայի
շփոթի
իմն
թագաւորութիւնն:
Քանզի
Երուանդ
ոմն,
որդի
կնոջ
Արշակունւոյ,
թագաւորէ
յութերորդ
ամի
Դարեհի
վերջնոյ:
Եւ
ունին
զրոյցք
յաղագս
նորա
այսպէս:
Կին
ոմն
յազգէ
Արշակունեաց,
անձամբ
հարստի
եւ
խոշորագեղ,
վարար,
զոր
ոչ
ոք
դիմագրաւեաց
առնուլ
կնութեան,
ծնանի
երկուս
մանկունս
յանկարգ
խառնակութենէ,
որպէս
Պասիփայէ
զՄինոտովրոս:
Եւ
ի
զարգանալ
մանկանցն՝
կոչեն
անուանս
Երուանդ
եւ
Երուազ:
Եւ
ի
չափ
հասեալ
Երուանդայ՝
լինի
սրտեայ
եւ
անդամովք
յաղթ:
Սա
ի
բազում
իրս
վերակացու
առաջնորդութեամբ
առաքեալ
ի
Սանատրկոյ,
գտանի
երեւելի,
մինչեւ
ամենայն
նախարարացն
Հայոց
առաջին
լինել.
եւ
խոնարհութեամբ
եւ
առատաձեռնութեամբ
զամենայն
ոք
յանգուցեալ
յինքն
յարեցոյց:
Եւ
ի
մեռանելն
Սանատրկոյ՝
միաբանեալ
թագաւորեցուցին
զնա,
առանց
արանց
յազգէն
Բագրատունեաց
լինել
թագադիր:
Բայց
ի
թագաւորելն
իւրում
Երուանդ,
կասկած
ունելով
յորդւոցն
Սանատրկոյ՝
կոտորէ
զամենեսեան:
Թուի
թէ
վրէժս
հատուցաւ
սպանման
որդւոցն
Աբգարու:
Բայց
մի
ոմն
տղայ,
Արտաշէս
անուն,
զոր
առեալ
ստընտուի
նորա՝
փախեաւ
ի
կողմանս
Հերայ,
ի
հովուավանս
Մաղխազանի,
լուր
առնելով
դայեկի
նորա
Սմբատայ,
որդւոյ
Բիւրատայ
Բագրատունւոյ,
ի
Սպեր
գաւառի,
ի
շէնն
Սմբատաւանի:
Արդ՝
իբրեւ
լսէ
Սմբատ
որդի
Բիւրատայ
զբօթն
Սանատրկոյ
եւ
զգոյժ
կոտորման
որդւոց
նորա՝
առեալ
զերկուս
դստերս
իւր,
զՍմբատանոյշ
եւ
զՍմբատուրհի՝
նստուցանէ
ի
Բայբերդի,
արս
քաջս
թողլով
ի
վերայ
ամրոցին.
եւ
ինքն
հանդերձ
միով
կնաւ
իւրով
եւ
սակաւ
արամբք
գայ
անցանէ
ի
խնդիր
մանկանն
Արտաշիսի:
Որում
իրազգած
եղեալ
արքային
Երուանդայ՝
հետայոյզս
առաքէ.
վասն
որոյ
բովանդակ
ժամանակս
ընդ
երեսս
լերանց
եւ
դաշտաց
այլակերպեալ
շրջելով
հետի
հանդերձ
մանկամբն՝
սնուցանէ
ի
հովուավանս
եւ
յանդէորդս,
մինչեւ
պարապ
գտեալ
ժամ՝
անցանէ
առ
Դարեհ
արքայ
Պարսից:
Եւ
քանզի
այր
քաջ
էր
Սմբատ
եւ
ծանօթ
յառաջագոյն՝
պատուի
մեծապէս
ընդ
զօրագլուխսն
Պարսից,
սապէս
եւ
մանուկն
ընդ
որդիս
թագաւորին,
տեղի
բնակութեան
առեալ
զԲատ
եւ
զՈզոմն
կոչեցեալ
գաւառս:
