Դաւթար (1778-1800)

Յորմէ սիրով եւ օրհնութեամբ, եւ ողջունիւ սրբով գիտասջի'ր սիրելի եւ հոգեւոր որդիդ մեր` եւ հարազատ զաւակ սրբոյ Աթոռոյս` Յովսէփ Աստուածիմաստ վարդապետ: Զի յամսոյս ԺԶ զթուղթ մի առ քեզ, եւ զերկուս թուղթս առ պօլկովնիկ Ազնիւ Յովհաննէս Աղայն, եւ առ ազնիւ պ. Մարգարն եւ Փիլիպպոսն գրեալ` յղեցաք ի Թիֆլիզ առ Տէր Շմաւոնեան պ. Ստեփանն, հասուցանել առ քեզ: Իսկ ի թղթոջ մերում յայնմիկ որ առ քեզ, խոստացաք ըստ խնդրոյդ զԱտենի ժամագիրքս եւ զՅովսէպոսի պատմագիրս յղել, ընդ օրհնութեան թղթոցն որք առ տուօղսն տրոց եւ յիշատակաց: Ահա ըստ գրեցելոյն մերում` զքսան եւ երկու Ատենի ժամագիրք, եւ զքսան Պատմագիրք Յովսէպոսի մի հակ շինեալ յղեցաք, հանդերձ թղթովն շնորհակալութեան: Եւ վասն գնոց գրեանցն գրեալ էիր ծանուցանել, ծախքն ի վերայ մեր ծանր են նստեալ, ըստ որում զամենայն պիտոյսն դժուարութեամբ առ ձեռն բերեմք, որպէս եւ դու գիտես. այլ ի տեղս ԷՌ դիանի զատենին տամք, եւ ԳՌ դիանի զՅովսէփոս պատմագիրքն: Իսկ ի տեղդ դու գիտես զորպէս տալն եւ առնուլն ըստ յաջողելոյն եւ ըստ դիպմանն: Զ Խորհրդատետրն եւս նորապէս տպագրեցաք, այլ դեռ եւս տետերքն ոչ են ցամաքեցեալ, առ այն եւ ո'չ են կազմեցեալք տակաւին, վասնորոյ այժմ ո'չ եղեւ յղել յայնմանէ: Այլ եւ ի յԱմասիա հասանելի թուղթ մի էիր առաքեալ առ պ. Ստեփանն Տէր Շմաւոնեան, եւ նա առ մեզ էր յղեալ, զոր եւ մեք յղեցաք: Բայց ի տեղւոյն քանի մի թուղթս էին յղեալ առ մեզ հասուցանել յայդր առ քեզ եւ առ ընտանիս իւրեանց, զորս եւ մեք ընդ այս թղթոյս յղեցաք. վասնորոյ գրեմք, զի շուտով հասուսցես առ տեարսն. ի կողմանէ պ. Եսայուն որ յառաջագոյն գրեցաք թէ զտալացուն մեր ըստ մեծի մասին ետ, եւ սակաւ ինչ մնաց տալի, եւ Վարդան պետին եւս ՁԸ թուման տալի մնացեալ, զբանն ի նմանէ էհատ, եւ մեզ թէմէսուկ ետ, եւ դարձաւ ի Թիֆլիզ, որ յետոյ հատուսցէ. բայց քանիցս գրէթէ` գալոց եմք եւ հատուցանելոց, տեսցուք թէ որպէս լինիցի: Իսկ արդ մինչ զայսքան գրեալ էաք, եհաս եւ յօգոստոսիդ գրեալ թուղթդ, եւ իմացաք զի նմա գրեցեալսն եւս: Սակս անառակ Սարգիս թուակչւոյն որ զեկուցեալ էիր ըստ գրեցելոյն մերում ուղեւորեալ գալ, էհաս նա յառաջ քան զայս ի տուն իւր առ ընտանիսն. բայց ըստ վատաշուեր բարուցն իւրոց, թուի թէ այլեւս կորնչելոց է: Բայց յաղագս յաջողութեանցն եղելոց Տէրունեան կայիցդ` ուրախացաք: Աստուած միշտ ի յաջողութեան պահեսցէ: Եւ առ Բուխարացի Յակոբ ոմն որ զօրհնութեան թուղթ էիր խնդրեալ, վասն հանգուցեալ եղբօրն իւրոյ տիրացու Կարապետին զդիազարդ սպիտակ զար ըշտօֆն շուրջառ կարելոյն եւ տալոյն սրբոյ Գահիս, ահա զայն եւս գրեցաք եւ յղեցաք ընդ միւս թղթոյն: Այժմոյս բաւ համարելով զայսքանս, մնամք պատասխանւոյն թղթոյ մերոյ յառաջ գրեցելոյ: Այլ առ մահտեսի Գալստանն գրեալ թղթոյդ աղագաւ, զոր գրեցաք քեզ թէ յղեալ եմք ի Պօլիս, եւ նայիմք ի Մինաս վարդապետէն գիր ընդունիլ եւ իմանալ ինչ, եւ քեզ ծանուցանել, տակաւին թուղթ ո'չ առաք յայնմ օրէ մինչեւ ցարդ. բայց իցէ թէ ի մերձ աւուրս առնուցումք, եւ ազդ առնիցեմք քեզ զինչ լինիլն: Զզօրացն պարոնին որք առ Գանձակաւն, այժմ համբաւեցին` որպէս թէ առեալ են զամրոցն, այլ դեռ ոչ է ստուգեցեալ: Սակայն դու սիրելիդ մեր, մինչ մօտեւոր ունիս զգերազնիւսն մեր զպօլկօվնիկ պ. Յովհաննէս Աղայն եւ զՄինաս Աղայն, զորպիսին Ճակատուց տէրութեան կայիցդ ընդ օտարասեռսն, լաւապէս իմացեալ ծանուսցես մեզ, յիւրաքանչիւր ժամանակի զորպիսայայտ թուղթդ ընդ որդիական սիրոյդ եւ մտերմութեանդ անպակաս առնելով: Ողջ լեր ի Տէր: Գրեցաւ ի ՌՄԼԷ թուոջս, ի դեկտեմբերի ելն, եւ ի սուրբ Աթոռս Էջմիածին:

Յատկագոյն սիրելեացն մերոց ազնուամեծարից, եւ հաւատարիմ որդւոցն սրբոյ Աթոռոյս, բարեպաշտից եւ մեծահաւատից, փառազարդից եւ շքեղապանծից, պ. պօլկովնիկ Ազնիւ Յովհաննէս Աղային, եւ բարեծնունդ Ազնիւ Աղայ Յարութիւնին, եւ Ազնիւ Մինաս Աղային, եւ համայն օրհնեալ ընտանեաց իւրեանց` մեծաւ սիրով եւ կարօտիւ ողջոյն եւ օրհնութիւն տամ: Որոց ի թուղթսն թէպէտ ոչ եմք գրեալ, սակայն քեզ սիրելւոյդ գրեմ, զի ի գրեանցն մերոց յղեցելոց զերիս Յովսէպոս պատմագիրս ընծայեսցես նոցա իւրաքանչիւրոցն մէն մի. հանդերձ ողջունիւ ի մերս դիմաց. զորս վայելեսցեն բարեաւ. յիշելով զսուրբ Աթոռս եւ զմեզ: