Դաւթար (1778-1800)

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Յորմէ ժամանեսցէ թուղթ Ճշմարիտ սիրոյ` Քրիստոսատուր ողջունի եւ հոգեւոր օրհնութեան, հանդերձ մեծազօր շնորհօք սրբոյ Տեղւոյս Իջման բանին Միածնի, եւ համայն հրաշագործ սրբութեանցն եւ Մասանցն սրբոց, եւ շնորհաբաշխ Աջոյ սրբոյն Գրիգորի լուսատուին հոգւոց մերոց, ի վերայ իսկապէս սիրելւոյդ իմոյ պատուականի` հաւատարիմ եւ օգտարար որդւոյդ սրբոյ Աթոռոյդ` յԱստուծոյ օրհնեցելոյ եւ փառազարդեցելոյ, բարեպաշտի եւ խոհականի, միազարմի եւ Ճոխապատուի, պայծառ իշխան եւ յարգելի ենարալ գերազնիւ Աղայ Յովհաննէսիդ Եղիազարեան, եւ Աստուածապահ տան քում, եւ բնաւից քոյայնոցն եւ ընդ քեզ եղելոց, ուրախ լինիլ ի Քրիստոս յարաժամ (Շնորհք):

Եւ ընդ առատաձիր օրհնութեանս Աստուածայնոյ ծանուցումն լիցի բարեպաշտութեան քում: Զի յանցեալ տարւոյ դեկտեմբերի վերջն թուղթ գրեցաք առ գերազնուութիւն քո ի շնորհաւորութիւն նորապերՃ ենարալութեանդ, եւ ի յանձնարարութիւն վասն նորոգ նուիրակ Եփրեմ խոհեմազարդ եպիսկոպոսին, զոր եւ ի մարտ ամսոյ 4 առաքեցաք, եւ այժմ ազդ եղեւ մեզ` որ ժամանեալ է ի Հաշտարխան քաղաք. եւ համարիմք թէ զայն թուղթն մեր յուղարկեալ իցէ առ աստուածասիրութիւն քո, եւ իմացեալ իցես զգրեալսն մեր անդ: Եւ զի արժանավայել առաջնորդն Աստուածախնամ երկրիդ մերայնոց եւ սիրելին մեր Յովսէփ յոգնահանՃար արքեպիսկոպոսն յայնժամ ծանուցեալ էր մեզ զմատուցումն աղերսական թղթոյն մերոյ առաջի հանդիսավեհ Քրիստոսազօր ինքնակալ Մեծի Կայսերն Պաւէլ Պետրովիչի, եւ զնորին բարեհաՃութիւնն ընդ խնդրուածսն մեր, եւ ամենաողորմածաբար շնորհելն զհրովարտակ ողորմածութեան, եւ զպարգեւս պատուականս, եւ նշանակեալ էր թէ զօրինակսն առաքեցի, բայց դեռ ո'չ էին հասեալ, վասն որոյ ի նմին յիշեալ թղթին մերում խոստացեալ էաք` զի երբ եւ օինակքն հրովարտակին եւ պարգեւացն առ մեզ ժամանեսցին, գրեսցուք զշնորհակալութիւնսն: Արդ` յայնմհետէ եւ այսր քանիցս գիր եմք առեալ ի Յովսէփայ արքեպիսկոպոսէն, որ թէպէտ զիսկ հրովարտակն եւ զպարգեւսն ոչ հաւատալով աննշան անձանց, խոստանայ ի ձեռն նշանաւոր եւ հաւատարիմ մարդոց առաքել, այլ զօրինակս հրովարտակին եւ պնակէին եւ վէզիրի թղթոյն յղեալ էր, զոր տեսաք եւ ընթերցեալ իմացաք զմիտս գրեցելոց, եւ շնորհակալ եղաք զառատագոյն ողորմութենէ Օգոստափառ Քրիստոսազօր Ինքնակալ Մեծի Կայսերն Պաւէլ Պետրովիչի: Եւ զի մինչեւ ցայժմ երկար ժամանակ է ի շնորհելոյն հետէ, եթէ սպասէաք առ մեզ հասանելոյ իսկ իրացն, առաւել եւս յերկարաձգիւր ժամանակն, եւ անհամեստ լինէր յետաձգումն: Վասնորոյ ահա գրեցաք զշնորհակալութեան եւ աղերսանաց թուղթ մի ի սպաս գերախնամ, եւ զերիս թուղթս եւս առ մեծապատիւ գործակալսն, ոչ միայն վասն առ մեզ ողորմութեանն եւ պարգեւացն գոհանալով, այլ եւ յաղագս հրովարտակացն խնամարկութեան զորս շնորհեալ է ամենայն մերազնէիցն ի կայսերական երկրիդ ի զանազան քաղաքս բնակելոց, ի յապահովութիւն կացութեան նոցա: Եւ զայս օրհնութեան եւ սիրոյ թուղթ եւս առ ազնուագոյն սիրելիդ մեր գրել հարկաւորեցաք ի բացայայտութիւն շնորհակալութեան մերոյ զքէն յաղագս վերստին ընդունելութեանդ եւ մեծարանացդ եւ շահեցողութեանցդ առ բազմաշխատ Յովսէփ արքեպիսկոպոսն, եւ մանաւանդ վասն ձեռնտու եւ օգնական լինելոյդ ի խնդիրսն որ վասն հանգստութեան եւ օգտի ազգի մերում: Իսկ արդ` յիրաւի յոյժ եւ յոյժ գոհունակութեամբ բարեխնդիր աղօթաւոր եմք միաբանութեամբ հանդերձ, ի հրաշազարդ սուրբ ՏաՃարիս, վասն ամենաողորմած Քրիստոսազօր Ինքնակալ Մեծի Կայսերն Պաւէլ Պետրովիչի, եւ գերապանծ պսակակցին իւրոյ Մեծ Թագուհի եւ կայսերուհի Մարիա Ֆէօդորօվնին, եւ վսեմափառ որդւոցն իւրեանց` կայսերական բարձրութեանց` Ալէքսանդր Պաւլովիչին, եւ Կոստանդին Պաւլովիչին եւ Մեծ իշխանաց Նիկօլա Պաւլովիչին եւ Միխայէլ Պաւլովիչին: Եւ ծիրանածին դստերացն` թագուհեաց եւ մեծ Դշխոյից: Որոց շնորհեսցէ Տէր զկեանս երկարս եւ խաղաղականս, օրհնելով եւ զօրացուցանելով միշտ զյաղթող եւ հզօր թագաւորութիւն իւրեանց, եւ բարձր առնելով ի մէջ ազգաց եւ ազանց, եւ ահարկու առ թշնամիսն: Իսկ զգթութիւնն եւ զխնամարկութիւնն առաւել եւս աՃեցուսցէ ի վերայ ազգի մերոյ եւ սրբոյ Աթոռոյս: Եւ զքեզ զբարեպաշտ սիրելիդ ըստ ազնուախոհ փութոյդ եւ օգտակարութեանցդ վարձատրեսցէ մշտնջենաւոր երկնային ձրիւքն, եւ ի խնամս իւր պահեսցէ լիագոյն աւուրբք, զարդարուն առաքինութեամբք եւ Ճոխափառ մեծապատուութեամբ, եւ յաւէտ եւս քաղցրացուսցէ յաչս տիեզերակալ Մեծի Կայսերն Պաւէլ Պետրովիչի: Որոյ զբարի համբաւսդ միշտ լսելով մխիթարիցուք: Զկողմանցս խռովութեանցն եւ զմերս նեղութեանց ոչ երկարելով աստ, թողումք ի սիրելւոյն մերոյ Յովսէփ արքեպիսկոպոսէն իմանալ, որում փոքր ի շատէ գրեալ եմք: Եւ յիշեալ նուիրակ Եփրեմ համեստաբարոյ եպիսկոպոսն ի սէր Աստուածասիրութեանդ յանձնի: Ո'ղջ լեր ի Տէր խաղաղական կենօք. Ամէն: Գրեցաւ յամի Փրկչին 1799. եւ ի հոկտեմբրեի 15. ի սուրբ Աթոռս Էջմիածին:

Աստուածային բազմազեղ օրհնութեամբ եւ հոգեւորական սիրով, եւ Քրիստոսաէջ սրբոյ Տեղւոյս պահպանողական շնորհիւն ողջոյն եւ օրհնութիւն առաքեմք հոգեւոր եւ սիրելի դստեր մերոյ եւ ժրագլուխ կենակցին քում երկիւղիւ Տեառն զարդարեցելոյ` եւ բարեպաշտութեամբ Ճոխացելոյն` զգաստամիտ վեհազնուուհի խաթուն Կատարինէ Իւանովնայ տիկնոջն, եւ համայն մերձաւորաց ձերոց ազգայնոց եւ բարեկամաց, յանձնելով զամենեսեան ի խնամ Տեառն Ամենակալի: