ԻԴ.
«Ի
լուսաւոր
եւ
ի
ճշմարիտ
աւրէնս
մեր
գրեալ
է,
որ
ձեր
ընդունայնութիւն
եւ
բարբանջ
մունք
թուին,
թէ
Ծառա՛յք,
հնազանդ
լերուք
մարմնաւոր
տերանց
ձերոց`
որպէս
.
եւ
մեր
ըստ
կարի
զաւրութեան
մերոյ
երկուցեալ
նախ
ի
հրամանէ
աւրինաց
մերոց,
եւ
ապա
ի
ձեր
ի
թագաւորութենէդ,
եդեալ
ի
մտի`
ոչ
միայն
ըստ
երկիւղի
մարդկան,
որպէս
առ
ականէ,
ըստ
աւրինի
չար
ծառայից
ծառայել
ձեզ,
այլ
կամաւ
իսկ
եւ
յաւժարութեամբ`
յամենայնի
զձեր
կամս
եւ
զհրաման
կատարել.
եւ
ծառայել
ձեզ
ոչ
միայն
կարասւոյ
ծախիւք,
այլ
եւ
զարիւն
անձանց
մերոց
եւ
որդւոց
ի
վերայ
դնել։
2
Բայց
վասն
հոգւոց
մերոց
գիւտի
եւ
կամ
կորստեան`
զձեզ
ինչ
ամենեւին
այդ
հոգ
մի՛
աշխատեսցէ։
3
Եւ
վասն
պարգեւի
եւ
պատուհասի
որ
երկնչիքդ
յաստուածոցդ
յաղագս
մերոյ
,
որպէս
ասէքդ`
ի
մեր
անձինս
եւ
յոգիս
հասցէ
յԱստուծոյ
աւգուտն
այն
եւ
կամ
պատիժ։
4
Բայց
դուք
զիրսդ
եւեթ
զայդ
լռեալ
ներեցէք
մեզ.
քանզի
որպէս
անհնար
է
մարդկային
բնութեանց
փոխել
զերկնից
տեսչութիւնն
յայլ
տեսութիւն`
նոյնպէս
եւ
անհնար
է`
որ
ի
բնէ
ուսեալ
եմք
եւ
հաստատեալ
յաւրէնս
յայս`
անսալ
այդպիսի
հրամանի
եւ
հաւանել.
զոր
եւ
լոկ
բանիւք
անգամ
լսել
ոչ
կարեմք,
քանզի
եւ
կամիմք
իսկ
ոչ։
5
«Այլ
վասն
աւրինաց
ձերոց,
զոր
գրեալ
էր
եւ
տուեալ
բերել
առ
մեզ`
մեք
ձեզ
ոչ
երբէք
լսեմք։
6
Մինչ
այդր
լինիմք
ի
դրանն,
եւ
կամ
ի
մոգուցդ,
որ
ձեր
իմն
կոչին,
այպն
արարեալ
արհամարհեմք.
թող
թէ
եւ
գրոց
եւս
յաւժարեցուցանէք
զմեզ
կարդալ
եւ
լսել,
որ
ինչ
ոչ
է
մեզ
պիտոյ
եւ
խնդիր։
7
Այլ
յառաւել
եւս
պատուելոյ
զթագաւորութիւնդ
ձեր`
եւ
բանալ
անգամ
զգրեալսդ
եւ
կամ
ոչ
կամեցաք.
զի
զաւրէնս,
զոր
ճանաչեմք
եթէ
սուտ
են
եւ
անմիտ
մարդոյ
բարբանջմունք,
զոր
բազում
անգամ
մեր
լուեալ
է
ի
ձեր
անուանեալ
սուտ
վարդապետացդ,
եւ
տեղեակ
եմք
իբրեւ
զձեզ`
զայն
ոչ
կարդալ
պարտ
է
եւ
ոչ
լսել։
8
Վասն
զի
ընդ
կարդալն`
հարկիմք
եւ
ծաղր
առնել,
ուստի
աւրէնքն
եւ
աւրէնսդիրքն
եւ
որք
պաշտեն
զայդպիսի
խաբէութիւնս`
ի
միասին
թշնամանին։
9
Յաղագս
որոյ
եւ
ոչ
զմեր
աւրէնս
գրել
եւ
տալ
բերել
առ
ձեզ,
ըստ
հրամանիդ
ձերոյ,
ի
դէպ
եւ
պատշաճ
համարեցաք։
10
Զի
եթէ
զձեր
սուտ
եւ
զարժանի
ծաղու
աւրէնսդ
չհամարեցաք
արժանի
կարդալոյ
եւ
մատուցանելոյ
ի
մեզ,
զի
մի՛
թշնամանեսցուք
զձեզ,
ծաղր
առնելով
զաւրինաւքդ,
-
զոր
ըստ
ձերում
իսկ
մեծի
խրատոյդ
պարտ
էր
զմտաւ
ածել
ի
գրելն
եւ
ի
տալ
բերելն
առ
մեզ,
-
մեք
զիա՞րդ
զայսպիսի
զաստուածասէր
եւ
զճշմարիտ
աւրէնսն
գրիցեմք
առ
ձեր
անգիտութիւնդ
յայպանումն
եւ
ի
թշնամանս։
11
Բայց
այս
եւեթ
ձեզ
ի
հաւատոյս
մերոյ
յայտնի
լիցի,
զի
տարերց
ոչ
ծառայեմք,
արեգական
եւ
լուսնի,
հողմոց
եւ
կրակի,
որպէս
.
եւ
բազում
աստուածոցդ,
զոր
անուանէքդ
դուք
ի
յերկրի
եւ
ի
յերկնի`
պաշտաւն
ոչ
մատուցանեմք։
12
Քանզի
ուսաք
եւ
հաստատեալ
ծառայեմք
միումն
միայնոյ
ճշմարտին
Աստուծոյ,
որ
արար
զերկինս
եւ
զերկիր
եւ
զամենայն
որ
ի
նոսա,
եւ
նա
միայն
է
անուանելոցդ
ի
ձէնջ
աստուածոցդ
Աստուած
եւ
արարիչ,
թագաւոր
թագաւորաց
եւ
տէր
տերանց.
եւ
նմա
միայնոյ
վայել
է
ամենայն
բանաւորաց`
մատուցանել
երկրպագութիւն
եւ
պաշտաւն»։
