ԾԹ.
Արդ`
դարձեալք
յառաջին
դրուագն`
գրեսցուք
ի
կարգի։
2
Իսկ
յամին
Յազկերտի
արքայի
իշխանն
Վրաց
Աշուշայ
աղաչէր
զաւագս
դրանն
արքունի,
բազում
եւ
անհամար
կարասի
ծախեալ
իւրաքանչիւր
ումեք,
եւ
մանաւանդ
անաւրէն
հազարապետին
Միհրներսեհի.
զոր
մեծաւ
ջանիւ
եւ
սաստիկ
աշխատութեամբ
հաւանեցուցեալ`
տայր
ասել
ցթագաւորն
Յազկերտ,
զի
շնորհեսցէ
զորդիս
նահատակին
Հմայեկայ,
ի
տոհմէն
Մամիկոնէից,
զորս
առեալ
էր
նենգաւոր
իշխանին
Սիւնեաց
Վասակայ
ի
դայեկաց`
որպէս
զորդիս
մահապարտաց,
եւ
տարեալ
էր
ի
,
զի
մեռցին.
որք
էին
յոյժ
տղայք։
3
Եւ
մարդասիրին
Աստուծոյ,
բարեխաւսութեամբ
սրբոյ
արեան
հարց
նոցա,
հաւանեցուցեալ
զմիտս
թագաւորին`
պարգեւեաց
Աշուշայի,
որպէս
կարի
առն
սիրելւոյ
եւ
վաստակաւորի`
զանհաւատալի
ամենեցուն
զմեծ
նորա
խնդիրն։
,
եւ
ապա
հարկանէր
զգլուխ
ի
գետինն.
այսպէս
կատարէր
զերկրպագութիւնն։
5
Եւ
տեսեալ
զայս
թագաւորին
եւ
ամենեցուն
որ
ի
խորանին
էին,
եւ
զարմացեալք
մեծապէս,
թէ
զի՛նչ
արար
այրն,
հարցանէր
ցնա
թագա
ւորն,
թէ
«Վրաց
բդեշխ,
զի՞նչ
է
այդ
նոր
իմն
գործ,
զոր
ցուցեր
դու
մեզ
այսաւր»։
6
Եւ
պատասխանի
տուեալ
Աշուշայի`
ա
սաց,
թէ
«Բարերար
արքայ,
դուք
ինձ
նոր
շնորհեցէք,
զոր
այլ
իմ
ընկերաց
ծառայի
ի
չէր
գտեալ.
եւ
ինձ
արժանի
է
նոր
երկրպագութեամբ
երկիր
պագանել
ձեզ,
զոր
ձեր
յայլ
ծառայէ
զայնպիսի
երկրպագութիւն
երբէք
չէր
տեսեալ»։
7
Եւ
լուեալ
զայսպիսի
բանս
թագաւորին
յԱշուշայէ
եւ
ամենայն
բազմութեան
`
յոյժ
գովեցին
զայրն
եւ
մեծապէս
զարմացան։
