ԿԲ.
Քանզի
յետ
կատարման
սրբոյ
Յովսեփայ
յաջորդեաց
զկաթողիկոսութիւնն
յաշխարհիս
Հայոց
տէր
Մելիտէ,
որ
էր
յազգէն
Մանազկերտեցեացն.
եւ
զհետ
նորա
տէր
Մովսէս,
որ
էր
եւ
նա
ի
նոյն
ազգէ։
2
Եւ
ապա
ըստ
Աստուծոյ
տեսչութեանն
յաջորդեաց
զկաթողիկոսութիւն
աշխարհիս
Հայոց
տէր
Գիւտ,
որ
էր
ի
գաւառէն
Տայոց,
ի
գեղջէն
Արահեզայ,
այր
լի
գիտութեամբ
հայովս
եւ
առաւելեալ
յունիւն,
յորդասաց
բանիւ
եւ
վարդապետութեամբ.
զոր
ոչ
երբէք
արգելոյր
անգիտութեանն
տկարութիւն,
այլ
զծածուկս
ասացեալ
Հոգւոյն`
նոյն
սուրբ
Հոգւոյն
շնորհ
յայտ
արարեալ
նովաւ`
լուսաւորապէս
ուսուցանէր
բովանդակ
ժողովրդոց.
որոյ
բանք
իւր
նման
յորդառատ
անձրեւի
զամենայն
լսողի
ծաղկեցուցեալ
պտղաբերէր
զոգիս։
զորդիս
նահատակելոցն
ընդ
սրբոյն
Վարդանայ,
որք
ի
նոյն
տոհմէ
Մամիկոնէիցն
էին
եւ
կամ
որք
ի
տոհմէ
Կամսարականացն
եւ
կամ
յայլ
,
կանայք
նահատակելոցն
արանց
եւ
կապելոց
ի
դրանն,
թէպէտ
եւ
ի
նեղութեան
էին,
սակայն
ուսուցեալ
եւ
բազում
հոգողութեամբ
ուսուցանել
տուեալ
եւ
խրատեալ`
ոչ
իբրեւ
եւ
զանպիտան
կանայս,
այլ
իբրեւ
զքաջայրս`
զառաջիկայ
զաւգտաբեր
շքեղաբար
հրահանգս
մանկանցն
հոգացեալ
լնուին։
4
Եւ
մանաւանդ
կին
նահատակին
Հմայեկայ
Մամիկոնէի
եղբաւր
սրբոյն
Վարդանայ,
որ
եղեւ
կին
անուանի
եւ
առաւելեալ
ամենայն
լաւ
եւ
մտաւոր
մասամբք
յամենայն
կանայս
ի
Հայաստան
աշխարհիս.
որ
սնոյց
եւ
խրատեաց
զորդիսն
իւր
յաշխարհին
Վրաց,
ի
տան
Աշուշայի
Վրաց
բդեշխի,
զորս
բդեշխն
Վրաց
Աշուշայ
խնդրեաց
ի
յարքայէն
Պարսից
Յազկերտէ,
ըստ
առաջագրելոցն
կարգի,
եւ
ածեալ
ետ
ցմայրն
իւրեանց,
որում
անուն
էր
Ձուիկ.
վասն
զի
զքոյրն
Ձըւկայ
ունէր
ի
կնութեան
բդեշխն
Վրաց
Աշուշայ,
որում
անուն
էր
Անուշվռամ։
5
Եւ
սնուցեալ
անդ
մանկունքն
եւ
ուսեալ`
յառաջադէմք
էին
յամենայնի
եւ
հռչակաւորք.
որք
մինչ
դեռեւս
ի
տիս
մանկութեան
էին`
ամենայն
տեսանող
մտաց
երեւէին
աջողակք
եւ
զարմանալիք.
որում
անուն
էր
առաջնոյն
Վահան,
եւ
երկրորդին
Վասակ,
եւ
երրորդին
Արտաշէս։
6
Բայց
էր
նոցա
միւս
եւս
եղբայր
կրսեր,
անուն
Վարդ,
որ
էր
մնացեալ
տղայ
ի
դայեակս
իւր
ի
Տայս։
