ԿԷ.
Մի
ոմն
անդէն
եւ
անդ
ի
նախարարացն
հայոց,
որում
անուն
էր
Վարազ-շապուհ,
ի
տոհմէն
Ամատունեաց,
ելեալ
ի
խորհրդենէ
միաբանութեանն,
որպէս
մերժեցաւ
Յուդա
ի
գնդէն
սուրբ
առաքելոցն`
գնաց
ի
նմին
գիշերի
եւ
պատմեաց
մարզպանին
եւ
այլոցն
ամենեցուն
զխորհուրդ
միաբանութեանն,
եւ
զերդումն
Աւետարանին,
եւ
զխաւսս
ամենայն
նախարարացն
Հայոց։
2
Զոր
իբրեւ
լսէր
մարզպանն
Ատրվշնասպն
եւ
այլ
պարսիկ
մարդիկն
եւ
ջոկք
ուրացողացն
Հայոց`
սրտաբեկեալք
զարհուրէին
եւ
անքունք
լինէին
զմնացորդ
մասն
յերկիւղէ։
3
Հասեալք
ի
ժամ
առաւաւտուն`
չուէին
ի
տեղւոյն
եւ
երթեալ
բանակէին
մաւտ
ի
պարիսպ
բերդին,
որ
անուանեալ
կոչի
Անի.
եւ
առ
աղէտի`
խաբէութեանն
եւ
մարզպանն
կասկածանաւք
կային
զտիւն
զայն
անդէն,
ծանուցանելով
այլոցն
ստուգիւ,
թէ
եւ
վաղիւն
անդէն
լինին։
4
Եւ
ի
նմին
գիշերի
հեծեալք
յիւրաքանչիւր
մարզպանն
եւ
հազարապետն
եւ
որք
ընդ
նոսա
միաբանք
էին`
փախստականք
լինէին։
5
Զոր
զգացեալ
նախարարացն
Հայոց`
հետամուտ
լինէին
զկնի
փախստէիցն.
եւ
վասն
տեղեակ
առաջնորդաւք
փախչէին
մարզպանն
եւ
հազարապետն,
որ
ընդ
ուղղորդ
տեղիս
ճանապարհացն,
այլ
ընդ
այլ
եւ
այլ
տեղիս`
զերծեալք
անկանէին
ի
բերդն
Արտաշատու.
որոց
ոչ
կարէին
հասանել
նախարարքն
Հայոց։
6
Բայց
զգրաստ
ամենայն
Պարսկացն
կասեալ
ըմբռնէին
ի
ճանապարհին,
եւ
զՄախազն
Գադիշոյ
արարին,
ածէին
ընդ
ինքեանս.
եւ
հասեալք
ի
Դուին`
երթեալ
պաշարէին
զբերդն
Արտաշատու։
7
Իսկ
մարզպանն
եւ
հազարապետն
գաղտ
ի
գիշերի
ելեալ
ի
բերդէն
փախստեայ
գնային
ի
կողմանս
Ատրպատականի։
8
Եւ
սեպուհ
մի
ուրծացի,
որում
անուն
էր
,
որդի
Կողթեկայ
իշխանին
Ուրծայ,
որ
էր
յերդմանն
ընդ
նախարարսն
Հայոց,
նենգեալ
ուխտին
սրբոյ`
երթեալ
աւերէր
զշահաստանն
Բռնավիժի,
եւ
առեալ
զամենայն
կարասի
շահաստանին`
դիմեալ
ամրանայր
ի
բերդն
որ
անուանեալ
կոչի
Սագրայ
բերդ,
որ
էր
բերդ
ամուր
իշխանութեանն
իւրեանց։
9
Իսկ
ոմանք
ի
հայ
նախարարացն
ամբարշտելոցն
խրատ
տուեալ
մարզպանին
Հայոց
Ատրվշնասպայ`
ա
սէին,
թէ
«Թագաւորն
Վրաց
ապստամբեալ
է
եւ
Հոն
կամի
հանել,
բայց
չեւ
եւս
է.
եւ
դարձեալ`
Հայոց
առ
կայսր
զգնդէ
յղեալ
է,
եւ
դեռ
չեւ
եւս
երեւի
ի
միջի.
եւ
ինքեանք
չեւ
եւս
քաջ
կազմեալ
են,
որպէս
արժան
է.
եւ
դու
թէ
այժմ
փութով
հասանես
ի
վերայ
նոցա`
դիւրով
եւ
թեթեւով
վճարես
զգործ
մի
կարի
մեծ,
եւ
լաւ
անուն
յանձն
առեալ`
պատիւս
եւ
շատ
պարգեւս
գտանեմք
յարքայից
արքայէ
եւ
դու
եւ
մեք։
10
Ապա
թէ
ծուլացեալ
հեղգաս`
երկնչիմք,
մի՛
գուցէ
զաւրացեալ
անձամբ
եւ
կամ
ուստեք
աւգնականութիւն
գտանելով`
ոչ
,
թէ
ո՛րպէս
պատահեալ
իրացն
աշխատիցիմք
եւ
զղջանայցեմք»։
բանն
մարզպանին
եւ
ամենեցուն
որ
ընդ
նմայն
էին.
եւ
վաղվաղակի
յԱտրպատականէ
գունդ
առեալ,
եւ
ի
Կոպրեաց
մարզպանէն,
եւ
զգունդն
Կատշաց
որ
զայն
տեղաւքն
էին`
գայր
հասանէր
յաշխարհն
Հայոց,
ի
գետեզերն
Երասխայ.
կամեցան
անցանել
ի
գեաւղն
որ
կոչի
Նախճաւան,
ի
սահմանակցութեանն
Սիւնեաց։
