Խ.
Եւ
յետ
վճարելոյ
այսպէս
գործոյ
պատերազմին,
եւ
մարդասիրին
Աստուծոյ
զիւր
սիրելիսն
առ
ինքն
կոչելոյ`
հրովարտակ
առնէր
Մուշկան
Նիւսալաւուրտ
առ
թագաւորն
Արեաց
Յազկերտ,
եւ
զելս
գործոյ
պատերազմին
գիտել
տայր,
գրեալ
զյաղթութեանն
աւետիս
եւ
յանուանէ
զհամար
անկելոցն
յերկոցունց
կողմանցն
պատերազմին։
2
Զոր
լուեալ
արքային
Յազկերտի
լաւ
արանց
ի
գնդէն
Պարսից
եւ
զմահ
առն
Վարդանայ`
յահաւոր
սուգ
ընկղմեալ
խռովէր,
յիշելով
զքաջութիւն
առնն
եւ
զլաւութիւնն`
զոր
ընդ
թշնամիս
բազում
անգամ
ի
վերայ
աշխարհին
Արեաց
եցոյց։
3
Պատասխանի
առնել
հրամայէր
հրովարտակին,
եւ
զՄուշկան
Նիւսալաւուրտ
հանդերձ
գնդաւն
ի
դուռն
կոչէր։
4
Եւ
զԱտրորմիզդ
ոմն
անուն,
յաշխարհէն
Հայոց,
մարզպան
հրամայէր
թողուլ,
որում
յանձն
առնէր
հրովարտակով
Հայոց
չընդոստուցանել,
այլ
սիրով
նուաճել,
եւ
զպաշտաւն
քրիստոնէութեանն
համարձակապէս
ունել
։
5
Եւ
տեսեալ
Մուշկանայ
զհրովարտակն
թագաւորին
Յազկերտի,
եւ
լուեալ
զբանսն
ի
հրովարտակէն`
կացուցանէր
ի
Հայս
մարզպան
զԱտրորմիզդ
Արշական,
եւ
զիրս
ամենայն
ըստ
գրեցելոցն
ի
հրովարտակէն
թագաւորին`
նմա
յանձն
առնէր։
6
Դառնայր
Մուշկանն
հանդերձ
աւագանւովն
եւ
այլ
ամենայն
գնդիւն
յերկիրն
Պարսից։
7
Եւ
մնացեալ
Ատրորմիզդ
մարզպան
աշխարհիս
Հայոց`
բազում
թուղթս
խաղաղութեան
առնէր
ի
տեղիս
տեղիս
Հայոց
աշխար
հին,
թէ
«Եկա՛յք
շինեցարո՛ւք
աներկիւղութեամբ,
եւ
մի՛
ինչ
զարհուրիք».
յորս
գրէր
եւ
կնքէր
աւետաւոր
բանս,
շնորհել
ամենեցուն
զկարգ
քրիստոնէութեան,
որպէս
եւ
կամիցի
ըստ
իւրաքանչիւր
կամաց։
8
Որք
ի
համբաւն`
խնդութեամբ
ի
Պարսից
եւ
ի
Սիւնեաց
ժողովեցան
ամենեքեան։
