Սրբոյ
Երուսաղէմի
նուիրակ
Կարբեցի
Կարապետ
վարդապետն՝
(որ
յիշեցաւ
ի
հոկտեմբերի
ԻԸ
)
որպէս
յայնժամ
ի
կարսայ՝
այժմ
ի
Բայազիտու
նուիրակական
ար.
դեանցն
զդրամս
ետ
մեզ,
զի
ի
Պօլիս
առնուցու.
զոր
տուեալ
էր
անդ
տէր
Վահանին
հասուցանել
առ
մեզ,
և
զփօլիցայագիր
խնդրէր
ի
վերայ
պատրիարքին
մեծի
Պօլսոյ՝
առնուլ
անդ
ի
նմանէ:
Վասնորոյ՝
և
սրբազան
վեհն
զղապզ
և
փօլիցագիր
գրեաց
առ
Պօլսոյ
պատրիարք
Զաքարիա
վարդապետն
զի
ի
նուիրակական
արդեանցն
սրբոյ
Աթոռոյս
տացէ
անդր
զայն
դրամն
ում
և
գրեսցէ
Կարապետ
վարդապետն:
Թուղթ
ևս
առ
ինքն
Կարապետ
վարդապետն
գրեաց
ի
պատասխանի
թղթոյն.
թէ
ահա
զղապզդ
յղեցի,
յղեա՛
ի
Պօլիս,
և
ում
կամիս՝
գրեա՛
զի
տացէ
նմա
պատրիարէ
Զաքարիա
վարդապետն:
Զայսոսիկ
առ
տէր
Վահանն
յղեցաք ,
զղապղն
բաց
և
զթուղթն
զմռեալ,
զի
տացէ
Կարապետ
վարդապետին,
որովհետև
ինքն
էր
առեալ
ի
նմանէ
զդրամն:
Իսկ
և
Կարնոյ
գանձապետ
Մսրլեան
Մահտեսի
Գրիգորն՝
ըստ
հրամանի
սրբազան
վեհինոր
գրեցաւ
առ
նա
ի
նոյեմբերի
ԻԱ,
զառ
ինքն
եկեալ
դրամն
ի
Թօխաթու՝
փօլիցայ
էր
արարեալ
ի
Բայազիտ,
զի
տուեալ
էր
անդ
Բօստանջի
օղլի
պարոն
Մովսէսին,
և
իւր
օրթախ
Բէօրակջի
օղլի
մահտեսի
Կարապետին,
և
թամասուկ
առեալ
ի
նոցունց
յղեալ
էր
ի
Բայազիտ
առ
տէր
Վահանն,
զի
անդ
առնուցու
ի
յԱգուլեցի
պարոն
Թումանէն:
Եւ
այս
դրամոյս
մեծ
մասն
Զմիւռնոյ
նուիրակ
և
առաջնորդ
Եսայի
վարդապետի
յղեալն
էր,
(որպէս
անդ
ի
նոյեմբերի
ԻԱ
ասացաւ
)
և
մնացեալն՝
մահտեսի
Աղամջանի
փեսայ
Աւետիքի
ի
մէնջ
արարեալ
պարտքն
էր,
և
Շահզատ
կնոջ
խոստմունքն,
զոր
աստ
խոստացաւ
յղել
անտի.
որ
անդ
այժմ
աւելեօք
էր
տուեալ,
զորոց
ասացաւ
յօգոստոսի
ԻԹ:
Զորս
մահտեսի
Ադամջանն
ի
միասին
յղեալ
էր
ի
Կարին
առ
գանձապետ
Մահտեսի
Գրիգորն
և
նա
փօլիցայ
էր
արարեալ
ի
Բայազիտ՝
(որպէս
ասացաւ
):
Եւ
զի
գրեաց
սրբազան
վեհն
կէչար
ոտակ
տալ
մեզ,
վասնորոյ՝
պայմանեալ
էր՝
զի
վատսունանոց
և
զուռուշ
տացեն
մեզ:
Ուստի՝
հրամայեաց
սրբազան
վեհն
զհինգ
թուանկչիս
յղել
ի
Բայազիտ,
ի
զգիր
մի
գրել
ետ
սպասաւորին
իւրոյ
Մկրտիչ
վարդապետին
առ
տէր
Վահանն.
զի
թէ
ի
Կարապետ
վարդապետէն
առեալ
դրամն.
և
թէ
ի
Կարնոյ
եկեալ
փօլիցայն,
յղեսցէ
աստ
ընդ
թուանկչոցն
գնացելոց:
Զգիր
գանձապետ
մահտեսի
Գրիգորին
ևս՝
զոր
գրեալ
էր
սրբազան
վեհն ,
յղեցաք
առ
տէր
Վահանն,
զի
եթէ
լաւ
չգիտիցէ՝
թէ
ում
է
տուեալ
մահտեսի
Գրիգորն
զդրամն,
և
ինքն
յումմէ
պարտի
առնուլ,
անտի
իմացեալ
առնուցու,
և
զթուղթն
զայն
ևս
յղեսցէ
յետս
առ
մեզ:
Ելին
թուանկչիքն
մեր
ի
յունվ .
ԺԷ:
