Բայազիտու
նուիրակ
Ներսէս
վարդապետն՝
աւարտեալ
զգործն
նուիրակութեան,
եկն
ի
սուրբ
Աթոռս
ի
դեկտեմբեր
ամսեանն:
Եւ
խնդրեաց
ի
սրբազան
վեհէն
զթուղթս
ինչ՝
յաղագս
հասեալ
արդեանց,
և
զինքն
շահողաց:
Թուղթ
առ
ժողովուրդսն
Թօփրափղալայու,
շնորհակալութիւն
և
օրհնութիւն
որք
զարդիւնս
գանձանակին
իւրեանց
տուեալ
էին
Ներսէս
վարդապետին,
ի
ձեռն
գանձապետ
ուստայ
Սահակին,
և
գանձանակ
շրջեցուցանօղ
տէր
Սարգիս
և
Սիմէօն
քահանայից.
որ
էր
չիւրիւկ
դրամ:
Թուղթ
ևս
առ
նոյն
տէր
Սարգիսն,
յատուկ
շնորհակալութիւն
և
օրհնութիւն,
որ
զնուիրակսն
մոր
յամենայն
կողմանէ
շահէր
և
մխիթարէր,
և
պատուէր
մնալ
ի
նոյն
հարազատութեան,
և
մերայինսն
շահել:
Թուղթ
առ
ժողովուրդսն
Զանկազօռու,
նոյնպէս
շնորհակալութիւն
և
օրհնութիւն,
որք
զարդիւնս
գանձանակին
իւրեանց
տուեալ
էին
Ներսես
վարդապետին,
Դ
ամացն՝
ի
ձեռն
տէր
Յովհաննիսին,
(իգ.
կս.
զլ .
)
և
ԺԵ
ամսոյ
արդիւնքն՝
ի
ձեռն
Պապօյին:
(ԺԲ
)
և
յայս
երկու
թուղթս
ևս՝
գանձապետաց
յատուկ
պատուէր
գրեցաւ,
որպէս
օրէնն
է:
Զոր
Ներսէս
վարդապետն
առեալ
յղեաց:
Ի
ԻԱ
մայիսի:
Իսկ
և՝
զժողովարարս
իւղի
և
պանրի
յղեաց
սրբազան
վեհն,
ի
Բայազիտ՝
զՄկրտիչ
վարդապետն.
և
ի
յԱլաշկերտ՝
զԳաբրիէլ
վարդապետն:
Բ
Կոնդակ
ժողովարարութեան
ևս
ետ
նոցա:
Թուղթ
ևս
առ
Իւչքիլիսայի
Առաջնորդ
Մկրտիչ
վարդապետն
գրեաց ,
յանձնարարութիւն
վասն
նոցին:
ԻԱ
մայիսի:
ԶԲարձապու
գիւղի
օտարականսն
ետ
Սեւանու
Թուղթ
ետ
սրբազան
վեհն
ի
վերայ
Բարձապու
գիւղի
օտարական
բնակչացն՝
որք
էին
Գեանջեցիք,
Սևանու
անապատի
Առաջնորդ
Յօհան
վարդապետին,
որպէս
զի՝
որքան
յայնմ
գեղջ
կամ
ընդ
Պորտակեցիսն
խառն
բնակեալ
Սևանու
անապատին
տացեն
զհոգևոր
արդիւնս
իւրեանց՝
Առաջնորդական
և
վանքական:
Զի
գիւղն
այն
բնական
թէմ
էր
սրբոյ
Գեղարդեանն,
և
այժմ
սրբոյ
Աթոռոյս
տէրունի,
վասն
աւերակ
լինելոյն
այնմ
վանից:
Իսկ
զի
Պորտակեցիք
կային
անդ՝
(որք
էին
Սևանու
թեմ
),
Սևանու
Առաջնորդն
զնոսա
հովուէր,
զորս
ի
վաղուց
հետէ
տուեալ
էր
նմա
սրբազան
վեհն
կոնդակաւ,
զի
ուր
ուրեք
սևանու
թեմի
ժողովուրդք
գտցեն,
նորին
Առաջնորդն
հովուեսցէ:
Իսկ
զի
Գեանջեցիք
ևս
կային
ի
նոյն
Բարձապի
գեղջն՝
որպէս
ասացաք,
վասնորոյ՝
մեր
տէրունի
զիւրօրէից
Առաջնորդն
ևս
երթեալ
յայն
գիւղն՝
զնոցին
արսիւնսն
առնոյր:
Եւ
ի
գնալն
անդ
երկուց
Առաջնորդաց
և
յառնուլն
զարդիւնս,
վէճ
և
խռովութիւն
ևս
լինէր
անդ
վասն
արդեանց
ի
մէջ
ժողովրդոցն:
Վասնորոյ՝
սոյն
Յոհան
վարդապետն
և
Իւզբածի
Գաբրիէլն՝
(որ
էր
յայնմ
գեղջ
),
աղաչեցին
զսրբազան
վեհն,
կամ
զայն
Գեանջեսիսն
ևս
Սևանու
շնորհել,
որպէս
զի՝
մէկ
Առաջնորդ
մտցէ
անդ,
և
Սևանու
ևս
ապրուստ
լիցի:
Եւ
սրբազան
վեհն
գրեցեալ
սրբոյ
Անապատին
այնմիկ՝
նմա
շնորհեաց
զԳեանջեցիսն
որք
անդ.
ի
ԻԱ
մայիսի:
