ՓԱՌՔՆ
Աստուցոյ,
եւ
ներգործութիւն
խնամոցն
եւ
զօրութեանն
հասանէ
առ
երկնաւորս
եւ
երկրաւորս.
իսկ
գիտութիւն
բնութեանն
եւ
ոչ
ումեք
ցարդ
եւս
եղեւ
հասանելի
յեղականացս,
ոչ
մարդկան
եւ
ոչ
գերաեունիցն
քան
զմեզ
հրեշտակաց։
Արդ
՚ի
զօրութիւնն՝
ամենայն
ոք
որ
մաքրի՝
հպի
յԱստուծոյ
եւ
՚ի
գիտութիւնն՝
ըստ
առաւելութեան
մաքրութեանն
առաւելապէս
հասեալ,
ըստ
որում
զձայնս
է
իմանալ.
զի
որք
մերձաւորք
են
առաւել
լսեն,
եւ
որչափ
հեռի
են
մարդիկ՝
աղօտանայ
առ
նոսա,
այսպէս
իմանամք
եւ
զլոյս
արեգականն,
զի
իսկն
նորա
եւ
բնութիւնն
անհաս
է
՚ի
մէնջ,
բայց
՚ի
նշոյլս
ճառագայթիցն
ըստ
չափոյ
մաքրութեան
աչաց
վայելեմք,
ըստ
այսմ
եւ
իսկութիւնն
Աստուծոյ
անհաս
է
՚ի
մենջ,
սակայն
նշոյլ
գիտութեանն
մերձաւոր։
Իսկ
ոչ
տեսանի,
որչափ
զաչս
իմանալիս
՚ի
խոնարհ
կոյս
պշուցեալ՝
դանդաղիմք
առ
նա
բարձրացուցանել
՚ի
զբաղանց
աշխարհի
պարտեալ,
յապահովացեալ
՚ի
սոցանէ՝
երեւի
մտաց
լոյսն
իւր՝
առաւելապէս
քան
յամենայն
տեղիս՝
՚ի
տունս
որոշեալ
անուանն
Աստուծոյ
եւ
փառօք
նորա
լցեալ.
ուր
ոչ
երկու
կամ
երեք ,
այլ
բազումքս
զլոյս
երեսաց
նորա
խնդրեմք
տեսանել,
եւ
հաւատով
յանուն
Որդւոյ՝
որպէս
առաք
հրաման,
զՀայր
թախանձեմք։
Բայց
նախ
մտանելն,
է
եւ
ապա
խնդրելն.
գամք
՚ի
տաճարս՝
որ
է
տուն
Աստուծոյ,
եւ
խօսիմք
ընդ
նա
համարձակաբար
արեամբն
Յիսուսի
նորոգողին
մեզ
զայս
համարձակութիւն։
Յայտ
է
ուրեմն
զի
Աստուած
՚ի
մէնջ
ոչ
ծածկի,
այլ
միայն
մոլորումն
մտաց
հեռանայ
՚ի
նմանէ.
իսկ
որ
անստերիւր
ունէր
զսա,
տե՛ս
թէ
զի՞նչ
աղաղակէր.
«Ելանեմ
յերկինս,
եւ
դու
անդ
ես.
իջանեմ
՚ի
դժոխս,
եւ
անդ
՚ի
մօտ
ես.
յեզերս
ծովու
թեւօքս
թռչիմ,
եւ
անդ
ձեռն
քո
տիրէ
ինձ
»։
Ծանեաք
զի
եւ
սիրելեացն
իւր
առընթեր
էր,
եւ
յորժամ
խօսէին՝
պատասխանէր.
եւ
ոչ
է
երկինք
պատրուակ
իմանալի
հայեցողութեանն
Աստուծոյ
որ
զսիրտս
եւ
զերիկամունս
քննէ.
պարտ
է
ապա
հաւատալ
հանգիստ
փառաց
նորա
զորոշեալ
տունս,
ու
՚ի
մտանելն
առաջի
նորա
ծանիցուք
լինել
կցորդութեամբ
հրեշտակաց,
որք
իմացականապէս
զիմանալի
խունկ
մերոց
աղօթիցն
առնուն,
եւ
Աստուծոյ
նուիրեն,
ըստ
որում
ուսաք
՚ի
յայտնութենէ
անտի
Յովհաննու։
