ԸՍՏ
իւր
աստուածաղէն
պատուիրանին՝
թէ
զայսորիկ
արարէք
ինձ
յիշատակ։
Բայց
խնդրելի
է,
թէ
ո՞յր
առաջի
յիշողութիւնն
լինի,
ու՞մ
ումեք.
բայց
եթէ
Հօրն
նորա,
որում
՚ի
յուշ
ածեմք
զչարչարանս
միածնին
միջնորդ
մեզ
ողորմութեան,
որպէս
եւ
խրատեցաք
՚ի
Քրիստոսէ
առակաւ
խնդրելոյ
որդւոյն
՚ի
Հօրէն
հաց
կամ
ձուկն.
՚ի
վերայ
որոյ
բերէ.
եթէ
դուք
մարդիկ
՚ի
խնդրելն
որդւոցն
բարիք՝
զնոյն
տայք
նոցա,
ո՞րչափ
եւս
առաւել
Հայրն
ձեր
երկնաւոր
տացէ
բարիս
այնոցիկ
որ
խնդրենն
՚ի
նմանէ։
Արդ
եթէ
մեր
սովորութիւն
է
՚ի
յիշելն
մեղուցելոցն
որոց
բարկանամք՝
զանուն
որդւոց
խանդաղատել.
եւ
՚ի
յիշատակ
նոցա,
եւ
վասն
նոցա,
թէ
ապառում
ոք
է,
՚ի
վերայ
յանցաւորին
՚ի
քաղցրութիւն
նուաճել,
եւ
վասն
նորա
ներել
սխալանացն
չարացս,
քանի՞օն
առաւել
ամենաբարի
բնութիւնն
Աստուծոյ
զիջանի
յարդար
պատուհասիցն
սպառնալեաց՝
՚ի
յիշատակել
մարդկան
եւ
միջնորդ
ունել
զմահ
Որդւոյն
սիրելւոյ
առաջի
նորա
որ
մեռաւ.
ոչ
վայրապար,
այլ
փոխանակ
մեր,
եւ
մահ
ոչ
սոսկ,
այլ
նախատանաց
եւ
խաչի։
Արդ
չափեսցուք
զի
որչափ
մեծ
է
Աստուած
քան
զմարդ,
այնչափ
եւ
սէրն
նորա
եւ
գութն
առ
իւրն
Որդի,
որ
վասն
մեր
ոչ
խնայեաց.
եւ
զայս
գիտելով
Որդւոյն
որ
զմեզ
այնչափ
սիրեաց՝
զայս
ետ
դիւրագայթ
բնութեանս
փրկութեան
հնար,
իբր
թէ
ասելով.
զայս
արարէք
ինձ
յիշատակ
միշտ
առաջի
Հօրն,
եւ
զմահ
իմ
որ
վասն
ձեր՝
պատմեցէք
նմա.
ես
գիտեմ
հաստատուն
զի
զմահ
Որդւոյս
սիրելւոյ
լուեալ,
՚ի
խանդաղատանաց
գթոյն
ստիպեալ՝
վասն
իմ
զամենայն
շնորհս
արձակէ
ձեզ։
Քանզի
ծոցածին
էր,
եւ
գիտէր
զամենայն
կամս
Հօրն
հաւաստեաւ.
յոր
հաւատացեալքս
առնումք
զհացն
եւ
զգինին
եւ
դնեմք
՚ի
սպաս
սրբութեանն
ասելով.
այս
նիւթք
որ
որոշեցան
եւ
արկան
յայս
ամանս,
ոչ
վայրապար՝
այլ
որպէս
զի
շնորհօք
սուրբ
Հոգւոյն՝
Քրիստոսի
մահուան
առաջի
Հօրն
իւրոյ
լիցի
յիշեցուցիչ.
առ
՚ի
յայտ
առնել,
թէ
որպէս
այս
հացս
եւ
գինիս
ճշմարիտ
առաջի
քո
մարմին
է,
այսպէս
եւ
Որդիդ
քո
ճշմարտապէս
առաջի
քո
փոխանակ
մեր
մեռաւ.
արդ
նայեա
՚ի
դորա
երկք
աշխատանացն,
եւ
վասն
իւր
մահուն
ներա
մեզ։
Բայց
այս
խնդիրս
՚ի
վերայ
սրբոյ
սեղանոյն
հանդերձեալ
է
լինել,
իսկ
աստ
միայն
առ
յապա
խորհրդոյն
վասն
որոշեալ
եդան։
