ԱՄԲՈՂՋ
պահելով
զսահման
խորհրդածութեանն՝
ուսանիմք
եւ
զայս
եւս
ըստ
նմին
ճանապարհի.
քանզիպատկեր
Քրիստոսի
մտեալ
առաջի
սրբոյ
սեղանոյս,
որպէս
եւ
նա
առաջի
Հօր,
պարտ
էր
զի
նախ
աղօթեսցէ
առընթեր
սմա,
եւ
ապա
յաթոռ
իշխանութեան
իւրոյ
եւ
պատուոյ
հանգչիցի։
Ուստի
եւ
զայս
մատուցեալ
աղօթս
զոյդ
ընդ
սրբասացութեանն,
եւ
համբուրեալ
զսեղանն
ըստ
նմանութեան
աստուածութեանն
կարգաւոր
օրինօք,
յետ
այնր
՚ի
տեղի
իշխանութեան
եւ
պատուոյն
երթեալ
զետեղի՝
յինքն
ունելով
զաւետարանն
սուրբ,
իբր
թէ
ասելով,
թէ
այս
պատիւս
եւ
աստուածայնաբար
փառքս
եւ
իշխանութիւնս
եւ
նստելս
վեհագոյն
բնաւիցդ՝
ոչ
է
իմ,
այլ
Քրիստոսի,
որ
ստացաւ
զձեզ
արեամբն
իւրով
ժողովուրդ.
իսկ
ես
միայն
ապացոյց
նորին
եւ
պաշտօնեայ
կերպարանեալ
առաջի
զգալի
աչաց
ձերոց.
որք
տեսանելով
զպատգամս
Քրիստոսի
՚ի
վերայ
լանջաց
իմոց,
զնոյն
ինքն
զտէրն
ձեր
սովաւ
նայեցարուք
բազմեալ
՚ի
յաթոռ
իւր,
եւ
մի՛
զիս
զծառայ
նորա
եւ
սպասաւոր։
Քանզի
նա
որպէս
՚ի
մէջ
երկնայնոցն
իմացականապէս
առնու
զպաշտօնն
եւ
զփառաբանութիւն,
այսպէս
եւ
՚ի
մէջ
ձեր
երկրաւորացդ
ժողովելոց
յանուն
նորա՝
երեւի
վեհագոյն
բազմեալ
յանդիման
երկրպագուացդ
ընդ
սրբոյ
աւետարանիս
իւրոյ,
եւ
ես
թանձր
եւ
մարմնական
աչաց
ձերոց
այնր
իմանալի
խորհրդոյն՝
թանձր
յարացոյց
կերպացայ։
Սմին
հաստատութիւն
ունիմք
զսրբոյ
հայրապետին
Աղեքսանդրոյ
զՊետրոսի
բան.
քանզի
նա
մաքուր
ունելով
զհայեցուածսն՝
յայտնի
տեսանէր
՚ի
յաթոռն
զՔրիստոս.
ուստի
եւ
ինքն
զ
՚ի
պատուանդանն
հանգչելն
ժպրհութիւն
համարէր։
Զայն
յայտնեաց
Աստուած
երանելոյն,
որպէս
զի
ուսցուք
յընդհանրական
եկեղեցիս
հաւատացելոց
զնոյն
շնորհ
հանգուցեալ
՚ի
մէջ
ժողովրդեանն
իւրոյ։
Քանզի
հաւատովք
է
այժմ
ամենայն
գիտութիւն
ազգիս
քրիստոնէից,
այսինքն
մտաց
աչաց
տեսութեամբ
եւ
հաւատալով,
եւ
ոչ
մարմնոյ
աչաց.
«Զի
մեք
այսուհետեւ
ոչ
զոք
գիտեմք
մարմնով
»,
ասաց
Պօղոս։
