ԱՄԲՈՂՋ
պահելով
զկարգ
բանիս՝
եւ
զայս
կարեմք
ճշգրիտ
ուսանել.
քանզի
զեկեղեցիս
եկին
ուսաք,
եւ
զխորանն
երկնից
երկին
եւ
տեղի
Աստուծոյ.
եւ
չէ
պիտոյ
վերստին
հաստատել.
այլ
եւ
զսեղանն
պատկեր
աստուածութեանն։
Արդ
որպէս
անդ
շուրջ
զԱստուծով
են
անընդմիջաբար
երեք
դասք
սերովբէիցն
եւ
քերովբէիցն
եւ
աթոռոց,
այսպէս
եւ
որք
են
՚ի
պատկեր
նոցա
քահանայք՝
բազմեալ
հանգչին
՚ի
սոսա
՚ի
խորհրդականն
ժամու։
Իսկ
զի
քահանայապետն
մեր
Քրիստոս
«Անց
ընդ
երկինս,
որպէս
գրէ
առաքեալ,
եւ
վեհագոյն
նոցա
նստաւ
ընդաջմէ
Աստուծոյ
»,
այսպէս
քահանայապետն
որ
է
պատկեր
Քրիստոսի,
գայ
յարտաքին
վայրէս
յետ
կատարելոյ
զպաշտօն
խնկարկութեանն,
որպէս
եւ
Քրիստոս
զտնօրէնութեանն,
եւ
նստի
վեհագոյն
ամենեցուն
՚ի
բարձրագոյն
աթոռն,
որպէս
ընդ
աջմէ
Աստուծոյ։
Ուսանիմք
զայս
՚ի
պատմութենէ
սրբոյն
Պետրոսի
Աղեքսանդրու
հայրապետին.
քանզի
նա
երանելին
մաքուր
ունելով
զհայցուածսն՝
ոչ
կարէր
համարձակել
ինքն
՚ի
պատկեր
Քրիստոսի
նստել
յաթոռն,
ուր
յայտնապէս
զնա
տեսանէր։
Ո՜վ
շնորհազարդ
հոգւոյն.
«Պատկառեմ,
ասէ,
՚ի
վերայ
պատուանդանին
նստել,
եւ
ոչ
եթէ
յաթոռն
»։
Ահա
ճշգրտեմք
սովաւ,
թէ
յամենայն
քահանայապետական
յաթոռ
բազմի
Քրիստոս.
եւ
ուր
նա
է,
առ
նովաւ
եւ
ընդ
նովաւ
են
պաշտօնեայքն
իւր
հոգիք
հրեշտակք՝
առ
ընթեր
համադասիցն
իւրեանց
քահանայիցն,
որպէս
ասացաւ։
