«ՏԷՐ
Աստուած
մեր
կեցո՛
զժողովուրդս
քո,
եւ
օրհնեա
զժառանգութիւնս
քո
»։
Ժողովուրդք
մեք
անուանիմք
Քրիստոսի
սեպհական,
գնեալք
արեամբ
նորա,
ըստ
որում
ասէր
Պօղոս
առ
Երիցունս
Եփեսացւոց.
«Զգոյշ
լերուք
հօտիդ՝
յորում
եդ
զձեզ
Հոգին
սուրբ
տեսուչս՝
հովուել
զժողովուրդ
տեառն,
զոր
գնեաց
արեամբն
իւրով
»։
Արդ
զի
այսպէս
զգոյշ
կալ
հրաման
առին,
՚ի
նոյն
ինքն
՚ի
Քրիստոսէ
աղերսեն
զպահպանութիւն
որոյ
եւ
ժառանգութեամբ
վիճակի
հօտս։
«Զլրումն
եկեղեցւոյ
քո
պահեա
»,
այսինքն
թէ
մի՛
զրկեսցուք
՚ի
սատանայէ,
յափշտակել
զոք
՚ի
բազմութենէ
մերում
ժողովոյս,
այլ
պահեա
անվրդով։
«Սրբեա
զնոսա
որք
ողջունեցին
սիրով
զվայելչութիւն
տան
քո
»։
Ի
պէտս
սրբելոյ
ժողովեցան
աստ՝
ապաւինեալք
յօճառ
աղօթից
մերոց.
արդ
դու
որպէս
ամենաբաւական
հատո՛
ըստ
հաւատոց
իւրեանց,
եւ
առաւել
քան
զնոյն։
«Դու
զմեզ
փառաւորեա
աստուածային
զօրութեամբ
քո,
եւ
մի՛
թողուր
զյուսացեալքս
՚ի
քեզ
»։
Զի
քեզ
սպասեալ
յուսամք,
եւ
դու
ես
կարապետ
փրկութեան
մերոյ.
զաղքատացեալքս
հարստացո
աստուածեղէն
առատ
կամօքդ,
եւ
մի՛
առներ
անտես,
որպէս
բազումողորմ
եւ
փառաւորեալ
յաւիտեանս
յաւիտենից .
ամէն։