ՅԵՏ
կատարման
աղօթիցն,
եւ
վերաբերելոյ
սարկաւագացն
զնուէրսն
՚ի
սեղանն
սուրբ,
ապա
առաջի
սրբոյ
սեղանոյն
զձեռն
իւր
լուանայ
քահանայապետն
հանդերձ
պարկեշտ
կարգօքն
քահանայիցն։
Բայց
առ
ի՞նչ
հայի
այժմ
սոցա
մաքրութիւն
ձեռացն՝
եթէ
ոչ
ըստ
տեառն
առ
Պետրոս
ասելոյն.
Լուացելոյն
չէ
ինչ
պիտոյ,
բայց
միայն
ծայրիցն,
զի
դուք
սուրբ
էք։
Ծայրն
նշանակէ
զչնչին
իրս
բնութեան
եւ
խորհրդոյ՝
զոր
մաքրեաց
տէրն
յաշակերտացն
ընդ
լուանալոյ
ոտիցն,
եւ
ապա
ամենասրբապէս
զնոսա
՚ի
հաղորդութիւն
մարմնոյ
եւ
արեանն
իւր
կոչեաց.
քանզի
լուաց
զոտս
նոցա,
եւ
ապա
զխորհուրդ
պատարագին
բաշխեաց
՚ի
նոսա.
եւ
լուաց
ոչ
միայն
զաներեւոյթ
միտսն,
այլ
եւ
զմարմինսն,
եւ
ընդ
մարմնոցն
եւ
զմիտսն.
ըստ
այսմ
ապացուցի
եւ
սոքա
թէպէտ
եւ
ունէին
սրբութիւն
քահանայապետ
ելով
եւ
քահանայք,
սակայն
աղօթիւքն
զոր
մատուցին
առ
Քրիստոս
հաւատով,
եւ
խորհրդովք
եւ
մտօք
սրբեցան.
ընդ
որս
եւ
զմարմնոյ
ծայրսն
նշանակ
հաւատարիմ
սրբութեան
մտացն
մաքրեն։
Իսկ
զի
առաջի
սրբոյ
սեղանոյն
եւ
տէրունի
նշանակացն
լուանան
զձեռս,
զայն
յայտ
առնեն
այսու՝
թէ
ոչ
կերպարանօք
միայն
որպէս
զսուրբս
ձեւացաք
յաչս
ժողովրդեանդ,
այլ
առաջի
Քրիստոսի
տեսողին
զգաղտնիս
սրտից1
մերոց
ցուցանեմք
եւ
զծայրագոյն
սրբութիւն
հոգւոց,
որպէս
եւ
ձառն
ակներեւ
զծայր
մատանց
մարմնոց։
Եւ
ընկալաք
զայս
նախ
աղօթական
աղերսիւն
՚ի
շնորհաց
Հոգւոյն,
որպէս
եւ
մարմինս
յառոգմանէ
ջրոյս.
այսպէս
մտօք
եւ
մարմնով
միաւորի
քահանայապետն
յաստուածայինսն,
եւ
յետ
այնորիկ
սուրբ
եւ
անախտ
հայեցուածովք
իմանալի
մտացն
վերանայ
առ
Աստուած
Հայր,
եւ
սկսանի
զգոհաբանութիւն
աղօթիցս
ակներեւ
տեսութեամբ
մտաց
ընդ
նմա
բարբառել.
յետ
որոյ
եւ
այլոց
հաւատացելոց
յաստուածակոյս
կողմն
միջնորդէ
որք
ոչ
կարացին
ժամանել
՚ի
տիրահէս
նորա
սրբութիւնն,
որպէս
զի
՚ի
ձեռն
նոցա
բոլոր
լրութիւն
եկեղեցւոյն
յաստուածատեսակութիւն
վիճակեսցի։
Յաղագս
որոյ
ապա
պարտ
է
սոցա՝
որք
՚ի
տեառնն
մարմնոյ
եւ
արեան
սրբազնագործութիւն
գան,
հանել
յանձանց
եւ
զսուտ
երեւոյթս
մեղաց,
եւ
Յիսուսի
նմանութեամբ
ըստ
կարողութեան
մարդկան
սպասաւորել
նմա,
զի
կարող
լինիցին
տանել
յանձինս
զնորա
աստուածային
գիտութեանն
ճառագայթս.
եւ
ոչ
միայն
առ
ինքեանս
ամփոփել,
այլ
՚ի
բոլոր
լրումն
եկեղեցւոյն
թափանցիկ
փայլեցուցանել։
Սմին
էր
նախագուշակութիւն
եւ
լուացարանն՝
որ
ըստ
քահանայապետիցն,
ուր
նախ
սրբեալք՝
ապա
մտանէին
՚ի
սրբութիւնն.
բայց
նոքա
մարմնաւորք՝
զբովանդակ
մարմինսն
վասն
այնորիկ
եւ
մաքրէին.
մեք
հոգեւորք՝
զծայրս
մարմնոցն,
եւ
զսպառուած
նորին
զհոգիս
եւ
զմիտս
մաքրեմք,
նախ
մեռեալ
ունելով
զմարմինս
վասն
մեղաց,
որպէս
եւ
առաք
հրաման
՚ի
Պօղոսէ։
