«ԳՈՀԱՆԱՄՔ
զքէն
տէր,
որ
զայսպիսի
ճաշակումն
բարութեան
շնորհեցեր
մեզ
՚ի
փրկութիւն
կենդանութեան
»։
Յետ
կատարման
խորհրդոյս
վերստին
դարձեալ
առ
Քրիստոս
դառնայ
աղօթիւքս՝
որպէս
՚ի
սկզբանն,
առ
որ
եւ
զգոհութիւնս
նուիրագործէ.
դու
ասէ,
շնորհեցեր
մեզ.
այսինքն
զի
ինքն
պատարագեալ
փոխանակ
մեր
ա՛ռ
զՀոգին
սուրբ,
եւ
իջոյց
յառաջադրեալ
նշանակս
իւրոյ
խորհրդոյ,
զոր
ճաշակեալ
կենդանացաք
հոգւով
՚ի
ձեռն
հաւատոցն՝
՚ի
մեռելութենէ
վտանգի
մեղացն։
«Սովիմբ
պահեա
զմեզ
սուրբս
եւ
անարատս,
բնակեալ
զմեօք
աստուածային
խնամովդ,
հովուեա
յանդաստանի
կամաց
քոց
սրբոց
եւ
բարեսիրաց
»։
Զի
յառաջին
աղտոյն
ասէ,
հաւատամք
առեալ
սրբութիւն
կենդանարար
ոճառաւս.
բայց
զի
գոլով
յաշխարհի՝
միշտ
՚ի
յուզմանէ
մեղացն
ալեաց
տարաբերիմք,
կարօտիմք
ունել
զսրբարար
դեղս
կնիք
եւ
պահապան
հանապազ
մեզ։
Եւ
այս
ո՞րպէս
լինիցի.
յորժամ
նա
Քրիստոս,
ըստ
որում
խնդրէ,
իւրովք
խնամովքն
շուրջանակի
պահեսցէ
զմեզ,
եւ
լիցի
ճարակ
արօտի
մտաց
մերոց
ոչ
զբաղումն
աշխարհի
եւ
պատրանք,
այլ
կամք
եւ
պատուիրանք
օրինացն
Աստուծոյ։
Աստ
ասէ,
հովիւդ
քաջ
որ
զանձնդ
քո
եդեր
այժմ
՚ի
վերայ
ոշխարացս,
հովուեա
զմեզ
՚ի
քո
պատուիրանացդ
անդաստանէ
կերակրեալ
զմիտս.
որ
բարին
է
մեզ՝
տնօրինեա
զնոյն։
«Որով
ամրացեալք
յամենայն
բանսարկուին
ընդդիմութեանց,
քում
եւեթ
եղիցուք
արժանի
լսել
ձայնի
»։
Միշտ
է
ընդդիմամարտ
մարդկան
բանսարկուն,
եւ
հանապազ
ջանայ
՚ի
պատրելն
զմեզ.
այս
սպառազէն
լիցի
ամուր,
ասէ,
ընդդէմ
նորին
մարտի։
Բայց
քննելի
է,
ո՞րպէս
ամրութիւնն.
նախ
քան
զայս
յուսահատ
էաք
՚ի
փրկութենէ
ըստ
իւրաքանչիւր
յանցանաց.
իսկ
այժմ
ճաշակեալ
զշնորհս
սիրոյն
Քրիստոսի,
զի
մեր
փոխան
մեռեալ՝
զամենեսեան
արդարացոյց,
եւ
զՀոգին
գիտութեան
առեալ
յինքն
մարմնովն
իւրով՝
՚ի
մարմին
եւ
յանդամ
իւր
յեկեղեցիս
սփռեաց.
թերեւս
փո՞քր
ամրութիւն
է
այս
ընդդէմ
խաբէութեան
հեշտութեանն՝
զոր
սերմանէ
՚ի
մեզ
բանսարկուն .
կամ
թէ
տկարանա՞յ
այս
շնորհ
ճաշակողացն
մտօքն՝
առաջնորդել
զհետ
Քրիստոսի,
եւ
նորա
առնել
ձայնին
ունկնդիր.
ինձ
թուի
ոչ
բնաւ։
«Եւ
քեզ
միայնոյ
քաջայաղթ
եւ
ճշմարիտ
հովուիդ
հետեւեալ,
եւ
առ
՚ի
քէն
ընդունել
զպատրաստեալ
տեղի
արքայութեանդ
երկնից ,
Աստուած
մեր
եւ
տէր
եւ
փրկիչդ
Յիսուս
Քրիստոս»։
«Ոչխարքն
իմ,
ասաց
Քրիստոս,
ձայնի
իմ
լսեն,
եւ
ես
ճանաչեմ
զնոսա.
զկնի
իմ
գան,
եւ
ես
տամ
նոցա
զկեանսն
յաւիտենականս
».
զայս
խոստումնս
՚ի
կիր
առեալ՝
նմին
յիշեցուցանէ
աղօթիւքս,
թէ
որք
այժմ
մարմնոյ
քոյ
հաղորդիմք
եւ
չարչարակցութեանդ,
հաւատով
եւ
սիրով
ընդ
հետս
առաջնորդիդ
եկեալ
յարքայութիւնդ
երկնից,
այդր
փառացդ
լիցուք
կցորդութեան
արժանի,
եւ
մշտնջենաւորդ
ուրախութեան։
