ԼԵԶՈՒ։ Եղիշէի լեզուն իր քերականական կազմին մէջ լաւ, ոսկեդարեան հայերէն մըն է, ոչ զտարիւն, ինչպէս Եզնիկինը։ Բայց աւելի պարզ, քերականօրէն աւելի դիւրակառոյց։