Դաւթար (1778-1800)

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

Զայս եւս գրեաց ի թղթոջ Յովսէփ վարդապետին, (որ ի վերն յապրիլի ելն յիշեալ գոյ) թէ Ղզլարու իշխանքն մեզ գիր էին գրեալ ի պատասխանի մեր թղթոյն եւ մեր հօրեղբօր որդի Էլիազին զբարերարութիւնս արարեալ, մեզ ծանուցեալ էին, եւ մեք շնորհակալութիւն գրեցաք նոցա, յղեա առ ինքեանս ի Ղզլար: Փուսուլայ եւս գրեաց առ սա, թէ այժմ ի մէջ հիւանդութեան էաք, վասն այսորիկ ոչ կարացաք ի ներքոյ թղթոյն ձեռք դնել ըստ տեղւոյդ սովորութեան. եթէ հետաքրքիր լիցի, ծանո' զայս:

Փուսուլայ եւս դարձեալ գրեաց առ սա` յետ պահարանելոյ թղթոյն, եւ եդաւ յանկեան պահարանին: Զի սեւագլուխ ոմն Մովսէս անուամբ` եկն ի Սաղիմայ, որ էր Նախիջուանցի, եւ ի Հաշտարխան սնեալ, եւ ունէր անդ մայր` եւ զեղբայրս, զորս կամէր երթալ եւ տեսանել: Եւ զի յոյժ աղքատ էր, գրեաց սմա ժողով առնել վասն նորա ծանուցմամբ, եւ յետ տեսանելոյ զընտանիսն, շուտով աստ յղել. քանզի` խօսք ետ մեզ` գալ եւ աստ մնալ: Եւ ի մէջ ժողովրդեան մնալն ո'չ է ասէ բարւոք: Այլ եւ` այս սեւագլուխս ի յԵրուսաղէմայ ընդ Հաջնցի Սարգիս վարդապետին էր ելեալ` որ անդ նուիրակ էր գնալոց, եւ մինչ նա ի Պօլիս էր մնացեալ, սա ի նմանէ որոշեալ` եկեալ էր աստ` զի աստի գնասցէ ի տես ընտանեացն: Եւ ասաց եւս` թէ մինչ իշխանքն զՍարգիս պետն չթողին գնալ ի Հաշտարխան, զՄարգար վարդապետ ոմն յղեցին, որ չէր եպիսկոպոս: Զայս ծանոյց նմա: Եւ ասաց զլիապէսն ի նմանէ իմանալ, քանզի եւ զորպէսն տեղւոյ վիՃոյն` սա լաւ գիտէր, զոր իմանալ ասաց ի նմանէ: Այլ եւ` Տէր Ղազարի գալն, եւ մեզ վէքիլ եւ աւագ երէց լինիլն սմա եւս ծանոյց, եւ ասաց այսուհետեւ զոր ինչ թուղթս եւ այլ իրս ի վերայ Թիֆլիզու յղելոց լինի աւ մեզ` ի ձեռն նորին յղեսցէ` զի նա առ մեզ հասուսցէ, յայլոց ձեռս մի յղեսցէ: Տէր Ղազարին եւս ասաց գրել նմա զայս: Եւ զայն Մովսէս վարդապետն եդ ընդ նմա, եւ հրամայեաց ժողով առնել վասն նորա ի Թիֆլիզ, եւ յղել ի Հաշտարխան: Եւ ինքն սրբազան Վեհն եւս ետ նմա ողորմութիւն վասն ծախուց Ճանապարհին, եւ հանդերձ չափաւոր: Ելին Տէր Ղազարն, Տէր Աստուածատուրն եւ Մովսէս վարդապետն ի մայիսի ԺԴ.