Խորհրդածութիւնք ի կարգս եկեղեցւոյ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ՔՐԻՍՏՈՍ ասաց ՚ի դէմս առաքելոցն սուրբց. «Զխաղաղութիւն զիմ տամ ձեզ, զխաղաղութիւն զիմ թողում ձեզ ». տամ ասելով զայն յայտ առնէ՝ թէ միշտ տամ եւ հանապազ. եւ խաղաղութիւն աստ զԱստուծոյ եւ զմարդկան հաշտելն նշանակէ1։ Արդ յայս բարի յոյսս ապաւինեալ որ ՚ի տեառնէ իւրեանց, միշտ եւ նախ քան զամենայն խնդիրս՝ եկեղեցիս զայս աղաչեաց հրամանաւ սարկաւագին, եւ եւս առաւելապէս ունել զխաղաղութիւն՝ զոր ետ Քրիստոս իւրոց հաւատացելոց։ Իսկ քահանայս իշխանութեամբն զոր ունի, եւ աստուածայնապէս պատուովն տայ զայն հայցուածս նոցա ՚ի ներքուստ ՚ի խորանէն՝ ՚ի դիմաց Քրիստոսի, որով ուսուցանէ թէ ընդ զգալի ձայնիս իմոյ խառնեալ է եւ իմանալի զօրութիւն Հոգւոյն, որ աւետարանէ ՚ի դիմաց Քրիստոսի. «Խաղաղութիւն ձեզ հեռաւորաց եւ խաղաղութիւն ձեզ մերձաւորաց »։ Ամենեցուն խաղաղութիւն է ընդ Աստուած, որք հաշտեցան ընդ նմա մահուամբ Որդւոյ նորա Յիսուսի Քրիստոսի յետ զխաղաղութիւնն տալոյ, ապա եւ համարձակելի արար նոցա զընդ Աստուած խօսակցելն, զի միջնորմն մեղացն որ որոշէր ՚ի մէջ մեր եւ Աստուծոյ՝ քակտեցաւ։