Ա.
Սկիզբն
առաջին
գրոց
պատմութեանն
Հայոց,
որում
սկիզբն
արարեալ
պատմեաց
ստուգիւ
այրն
երանելի
Ագաթանգեղոս,
ի
Արտեւանայ
յԱրտաշրէ
յորդւոյ
բռնաւոր .
եւ
զդարձ
աշխարհիս
Հայոց
յանգիտութենէ
կռապաշտութեան
յաստուածգիտութեան
ճշմարտութիւն
ի
ձեռն
սրբոյ
նահատակին
Գրիգորիսի.
որոյ
անուն
եւ
զգիրսն
անուանեալ
կոչեն
Գրիգորիսի։
2
Երկրորդ
գրոց
սկիզբն
արարեալ
պատմելոյ
ի
կարգէ
առաջին
գրոցն`
զիրս
բազմափոփոխս
աշխարհիս
Հայոց,
զբարեաց
եւ
զչարեաց,
զվարս
եւ
զգործս
զարանց
սրբոց
եւ
զպղծոց,
զժամանակի
պատերազմաց
եւ
զխաղաղութեան։
3
Պատմեալ
զայս
ամենայն
Փոստոս
ոմն
Բուզանդացի,
մինչեւ
ցթագաւորութիւնն
Արշակայ
(որդւոյ
Պապայ,
որդւոյ ,
որդւոյ
Տիրանայ.
առ
որով
թագաւորութեամբ
բաժանեալ
աշխարհս
Հայոց`
պատառեցաւ
յերկուս
ծուէնս,
ըստ
աւրինակի
հնացեալ
ձորձոյ։
4
Եւ
աւարտեալ
աստանաւր
զբան
պատմութեան
իւրոյ`
մնացուցեալ
հանգոյց.
զոր
անուանեալ
կոչեն
զանուն
գրոցն
Հայոց
պատմութիւն։
5
Երրորդ
Պատմութիւնս
այս
ի
կարգէ
նորին
գրոց
տկարութեանս
մերում.
յոր
հարկաւորեալ
հրամանաւ
իշխանաց
եւ
բանիւ
սուրբ
վարդապետաց`
տուաք
զանձինս
յայսպիսի
գործ
կարեւոր,
չիշխեցեալ
ընդդիմանալ.
յիշե
լով
ի
Սուրբ
Գրոց
զսպառնալիսն
անհնազանդից
եւ
զորս
գրէ
ներողութիւն
հնազանդից
եւ
հաւանելոց.
կարել
մի
ըստ
միոջէ
զիրս
եւ
զգործս,
զբազմայեղանակ
դիպմունս
Հայաստան
աշխարհիս,
բաժանմանց
յերկուս
թագաւորութիւնս.
եւ
ի
վիճակէ
բաժնոյ
արանց
քաջաց,
ի
տոհմէ
նախարարացն
Հայոց,
տալ
զանձինս
անհամարս
ի
նահատակութիւնս
ի
վերայ
ուխտին
եկեղեցւոյ,
եւ
կիսոց
կապանաց
եւ
բանդից
վասն
երկնաւոր
յուսոյն
բազմաժամանակ
տեւողութեամբ.
հեղուլ
եւ
քահանայից
ընտրելոց
Աստուծոյ
եւ
ճշմարտապէս
զարիւն
ի
պարանոցաց
իւրեանց
ի
վերայ
ընտրեալ
բանաւոր
հաւտին
Քրիստոսի.
եւ
ոմանց
յընկերակցաց
նախարարացն
եւ
յայլ
ազատ
մարդկանէ`
դառնալ
յետս
յուխտէ
սրբութեանն
եւ
անշէջ
յաւիտենից
հրոյն
լինել
լուցկիք,
սատանայի
եւ
նորին
արբանեկացն։
6
Եւ
գրել
զայս
ամենայն
մինչեւ
ցաւր
սկզբան
մարզպանութեանն
Հայոց
Վահանայ
Մամիկոնէից
տեառն
եւ
մե
ծի
զաւրավարին
Հայոց
եւ
մարզպանի.
եւ
դադարեալ
յայնմ
տեղւոջ
զբան
վաստակոց
պատմութեանցս
այսոցիկ։
